We gaan het toch anders doen.
We gaan het toch anders doen.
Gisteravond was hier op het plein de fanfare aan het oefenen voor de Paas processie, ze kwamen van boven uit de oude stad aan getrommeld en getoeterd in mars tempo: leuk om te zien. Ze hebben hier om en tussen alle campers door gelopen. Alle camperaar’s buiten de camper om te kijken en natuurlijk gaan er dan camperaar’s kletsen met elkaar: zo ook wij. Ze vroegen aan ons hoe lang we al weg waren, waar geweest en waar naartoe. Toen ik zei dat we de Don Quichot route wilden rijden richting Toledo en dan onder Madrid door, zei een van de Nederlandse: rij hem anders, kom je toch door heel veel historische steden en dorpen van La Mancha het land van Don Quichot, je komt uit in Bardenas Reales: de Navarra de woestijn aan de voet van het Navarra gebergte en dat is zo gaaf. Nou heb ik gister op travelholic gelezen, https://travelholic.nl/2019/08/09/de-vijf-mooiste-plekken-van-navarra/en inderdaad, prachtig. Heel de route gaan we nu dus anders doen.
De nacht was prima, lekker rustig hier, toen de fanfare klaar was, alleen ergens in de ochtendstond 4.40 uur precies, was er in eens heel veel wind, Mistral achtige wind vlagen die heel de bus deed schudden, bijna angstaanjagend. Toch hebben we lekker geslapen.
Rond 7 uur begon het gerommel van de Markt, het opbouwen is begonnen, niet dat ik daar iets van gehoord of gemerkt heb, nee, deze informatie komt van Lineke, die heeft oren op stokjes.
De stroom was inderdaad voldoende, maar vanochtend was de accu zo ver leeg dat 1500watt omvormer het niet meer trok. Niks aan de hand, alles werkt dan nog op 12 volt maar we hebben geen 220 meer.
De markt begint al vroeg en wij staan ongeveer naast de koffie shop, die nu wel open is, ik ga met mijn eigen bekers daar wel koffie halen zei ik tegen Lineke. €3 twee flinke mokken, dos café con lêche, dat lukt al wel net als dos cerveza: 2 bier. Ach, en ze begrijpen me licht, als ik met twee lege bekers aan kom lopen.
De koffie is zo lekker, na het ontbijt haal ik er nog twee. Dan een rondje over de kleine markt en dan beginnen aan een rit door La Mancha. We zien wel waar die eindigt.
We hadden in getoetst: Teruel camper air AC, de route daarheen was zo mooi, bijna adembenemend en onwerkelijk. Zoveel afwisseling in landschap: van heel vlak met gigantisch veel wijnbouw naar zo woest en grillig alsof je door de Grand Canyon van Amerika rijdt. Kleuren contrast zo groot dat je het bijna niet geloven kan, terracotta kleur bruin/oranje rood, daar het verse groen van de amandelbomen tegen aan, maar in de schaduw weer de roze bloesem van deze bomen. De gigantische wijnvelden die in de verte net kruizen zijn van een oorlogskerkhof, zo netjes in een rij. Het is wel duidelijk dat de wijnboeren veel netter zijn dan de citroen boeren, hier ligt nergens vuilnis en alles, maar dan ook alles is keurig bij gehouden, geen onkruid te zien, lege velden keurig geploegd, bermen schoon. Geen lege flessen, blikjes of sigaretten pakjes maar aangeharkte zijkanten.
We waren rond 14.30 in Teruel op de camperplaats, wat een afknapper. De camperplaats staat vol, een plekje was er nog tegen het hek aan de kant van de vrachtwagen parking, er waren enorm veel tractoren en politie, boeren protest dus. Veel herrie, niks aan. De bus stond zelfs al op zijn blokken toen ik tegen Lineke zei, wat doen wij hier, is er nou niks anders. Ook hier geen camper gedrag toegestaan, terwijl het een afgesloten camper terrein is, moet ik nu vanaf 14.30 in mijn busje gaan zitten met 25 graden. Ik snap niet wat die mensen hier doen, we gaan weer.
We rijden door richting de Bardenas Reales dan komen we vast wat beters tegen. Terwijl ik rij zoekt Lineke bij camper contact naar de mogelijkheden en heeft wat gevonden. 61 km uit de richting maar wel weer een fantastische stukje ongerept Spanje. Geloof dat we wel 1 uur gereden hebben zonder iets of iemand te zien. Alleen ongerepte natuur, het ene uitzicht nog mooier dan het andere, niets dan ooo, ah en jeee….
En dan kom je in een dorpje met een camperplaats voor 4 campers, niet te geloven dat het er is. Fuentes Calientes. Het heeft een kerk, een kroeg die alles is, toeristen bureau, restaurant, bar en waarschijnlijk ook de bakker. De meeste huizen zien er onbewoonbaar uit, maar er wonen denk ik toch nog wel wat mensen, maar niet veel.
Als wij aankomen staat er nog niemand, in eerste instantie geloof ik niet eens dat het een camperplaats is, maar het staat toch echt op het bord, we parkeren, lopen een rondje door dit kleine liefelijke dorp in de middel off nowhere 170 km onder Zaragoza.
Terug van onze wandeling komt er nog een Franse Camper binnen gereden, net zo verbaasd als wij, we staan niet alleen vannacht. We hebben de stoelen buiten gezet, hier staat nergens campergedrag verboden, dus stoelen buiten tot het te koud wordt, en avond wordt.
En warempel: om 18.15 uur komt er nog een Nederlandse camper binnen rijden!!
Wij gaan langzaam naar binnen, de zon is weg en dan koelt het rap af.
Chillen in chinchilla de Monte-Aragón
Chillen in Chinchilla de Monte-Aragón
We gaan rond 10.30 uur weg bij Todo Cambia, Nemen afscheid van onze Duitse buurvrouw, die hier al weken staat van wegen de verbouwing van haar huis. Ze had in al die weken niet zo’n leuke buren gehad, “schade das Ihr geht”. Rik en Lien komen ons ook dag zeggen, en we kregen nog cake mee voor onderweg.
Tanken: iets terug richting Torrevieja hebben we een pomp gezien waar de diesel €1.36 is, dus daar gaan we heen, dan naar de Aldi en dan door naar Beppie en Wouter ff koffie drinken en nog wat foto’s maken rond de Tiny boom. Dat is een omgezaagde palm waar ze een hangtafel van hebben gemaakt, en iedereen die Tiny gekend heeft en bij casa Tiny op bezoek komt gaat daar op de foto, en dat waren we de vorige keer vergeten.
Op naar Albacete, maar onderweg hebben nog eens op campercontact gekeken en kwamen we er achter dat de area van Albacete niet zo goed aangeschreven stond, vooral de slechte buurt, universiteit buurt tegenover de krottenwijk, gaf aanleiding tot problemen, en daar zitten we niet op te wachten. Het werd de area van Chinchilla. Leuk historisch stadje met grot woningen, en een oorlogs verleden in de 19de eeuw met de Carlisten. We gaan zo een stadswandeling maken.
Chinchilla is helemaal op en om een rots gebouwd, het is een hele oude verlaten stad, geen gezellig dorpsplein of terrasje, wel zie vaak café op een huis staan, en waarschijnlijk kun je daar binnen ook vast een biertje drinken maar het nodigt ons niet uit. Neemt niet weg dat het historisch best een leuk stadje is om door heen te wandelen. Als ik langs de oude stadsmuur wandel, dan zie ik de ridders met hun pijl en boog door de schietgaten op de Carlisten schieten. Boven op de berg langs de stadsmuur zijn allemaal grotwoningen: zoveel heb ik er nog nooit bij elkaar gezien.
Er zijn veel historische gebouwen en het kasteel was vroeger de gevangenis.
Morgen komt de Markt naar ons toe, want hier op de camper area is morgen vroeg van 7 tot 14 de week markt. Gelukkig was er een Nederlandse mevrouw die ons er op attendeerde dat we beter verder naar achteren konden gaan staan, want het voorste gedeelte is morgen weekmarkt.
De camper area is best groot, er zijn wel wat voorzieningen, maar geen stroom. Dat is voor ons niet erg, we hebben een zonnepaneel die de accu wel volhoudt overdag, vanavond draait de meeste verlichting op 12volt. Kachel is nog niet nodig, maar als, dan hebben we daar de diesel kachel voor, die voor de ventilator wel wat stroom nodig heeft, maar ook 12 volt. En de omvormer kan ons altijd voor zien van 220 voor het koffiezetapparaat.
Navenant dit een leeggelopen stadje is loopt de camperplaats aardig vol. Voor de markt morgen? Of voor de historie? Wie zal het zeggen.
Wij chillen inmiddels lekker in ons eigen bus, campergedrag is niet toegestaan, wat betekent dat je geen stoelen en tafels buiten mag zetten, het is eigenlijk gewoon een parkeerplaats waar je wel mag overnachten, en gratis.
Morgen nadat we natuurlijk eerst over de markt zijn gelopen, beginnen we aan de Don Quichot route, zin in, veel historie hier in het binnenland van Spanje.
Een dagje heel veel en eigenlijk niets!!
Een dagje heel veel en eigenlijk niets!!
Niet fietsen maar opruimen en poetsen vandaag, morgen gaan we weer reizen en dat moet van mij met een opgeruimd schone bus. Dat is mijn ding, Lineke heeft dus geluk, die mag lekker lezen, zonnen en er zijn voor de gezelligheid.
Koken hoeft ook niet vandaag we hebben ingeschreven voor de maaltijd van Lien, kip met verrassing en volgens Babs kan Lien heerlijk koken, we gaan het meemaken.
Na het ontbijt begin ik meteen, alle kleedjes, de hondenmand en deken voor de hondjes uit de bus. Alles weer ontdoen van stof. Ondankbaar werk want morgen ligt er weer stof, maar ik doe het toch, al is het maar voor het idee. De stuurhut stof vrij maken, dashboard weer poetsen met speciale doekjes, blinkt weer dus, àlles ontdoen van honden haar, ook geen beginnen aan, dat die hondjes nog haar hebben is bijna een raadsel. Rond de lunch is de bus weer schoon, en ik vuil.
We maken samen een heerlijke lunch van verse eitjes van de kippen hier, ik hoop zonder PVAS, en een heerlijke verse salade. Van de eitjes maken we roer ei met verse groenten erin gebakken. Mocht het eten van Lien nú tegen vallen hebben we in elkgeval een goede lunch gehad.
Alle buiten spullen, zoals onze sierlampjes, de buitenkeuken, en overig overbodig spul ruim ik al vast netjes op, morgen de stoelen er in en de tafel en de fietsen er op.
Klaar om 14.30 uur, het is 30 graden en een beetje licht bewolkt: ik ga nog even lekker zwemmen, sproei me af onder de koude douche naast het zwembad dan valt de temperatuur van het water, 20 graden, niet tegen. Het is zo lekker: ik zwem 25 keer heen en weer voordat ik er weer uit kom, heerlijk. Lineke laat ondertussen de hondjes uit, want die waren er bij mij bij ingeschoten, ik had het te druk met poetsen.
Eén van de gasten had een heerlijke cake gebakken in de omnia. Nooit van gehoord, werkt gewoon op het gasfornuis, en lekker, kun je ook brood in bakken, eigenlijk een top ding. Omdat ze niet heel de week cake wil eten nodigt ze iedereen uit op het terras bij het zwembad, gezellig was dat.
Gezamenlijk eten bij Lien, iedereen had eten van Lien vanavond, de Belgen en onze buurvrouw Babs eten het thuis op, wij op het terras bij het zwembad, samen met Nederlandse gasten die gisteren aangekomen zijn en met de Duitsers van de cake. Het eten was prima, 2 kippen pootjes met gebakken aardappelen uit de oven en komkommer salade: niks mis mee voor €5,95
Was gezellig nog ff samen wat ervaring uit wisselen. De Duitsers waren al naar Noorwegen geweest en dat staat ook bij mij hoog op het lijstje.
Voor morgen zijn de meeste dingen al gedaan, dus uitslapen, lekker ontbijten, en dan koffie drinken bij Beppie en Wouter. Eens kijken of Guus de papegaai Trics nog kent.
San Miguel de Salinas!!
San Miguel de Salinas!
Vandaag zijn we gefietst naar San Miguel de Salinas, eigenlijk hadden we willen gaan lunchen, maar op de een of andere manier moeten we dat niet doen bij dat Castel daar. De eerste keer liet de fiets app komoot ons in de steek, de tweede keer liet Google ons weg zakken in de klei, vandaag de derde keer: Castel gesloten op maandag, ik weet niet wat het is, maar het is duidelijk, daar moeten we niet naar toe.
Onze Duitse buurvrouw heeft een huis gekocht net buiten het centrum van San Miguel, en daar gaan we uit nieuwsgierigheid maar eens kijken. Zij gaat er elke dag naar toe op de scooter om de Spaanse werklui, met nadruk op lui, aan het werk te houden. Het is nog lang niet af, en zeker niet over twee weken wat ze afgesproken hebben.
De reis er naar toe is altijd al een uitdaging, we rijden op Google, en Google heeft rare straatjes in zijn navigatiesysteem opgenomen, ook vandaag ging de route heel anders dan we hadden gedacht. We wisten natuurlijk al wat we zeker niet moesten doen, niet naar het natuurgebied en niet rechtdoor bij de uitgang hier, want dat pad loopt dood. Ik moet zeggen het ging niet verkeerd, we hebben geen rare situaties gehad onderweg, hooguit gefietst op wegen waar geen fietsers horen, maar hier in Spanje denken ze daar anders over. Staat gewoon een bordje langs de weg met: pas op fietsers!!
Het was toch wel een uurtje fietsen, beetje berg op en berg af, wat vals plat, maar uiteindelijk stonden we voor Casa Irene, zal nog wel veranderen in Casa Babs.
Het is een mooi huis, met prachtig uitzicht, waar je ook naar buiten kijkt, kijk je op het zoutmeer en het natuur park wat er voor ligt. Ligt een zwembad in de voortuin, die omheind is met een muur, in de muur zit een toegangspoort zodat de auto achter de poort gezet kan worden, maar dan staat hij wel bij het zwembad, ik denk dat de auto zelfs naast het huis kan zodat je het vanaf het zwembad terras niet ziet. Mar daar ligt nu nog wat bouw afval. Het huis is op en in een berg gebouwd, in onderste verdieping kun je dat goed zien, die is door de vorige eigenaar niet afgebouwd, en daar zie je de rots gewoon zitten. Heel apart. Uiteindelijk willen de de rots helemaal schoon maken en gewoon laten zitten als decoratie wand. Verder moet daar beneden nog alles, en dat doen ze later wel. De rest van het huis is gestript en zou dus over 2 weken bewoonbaar moeten zijn, dat kan natuurlijk altijd, maar af is het dan zeker niet.
Op de terugweg zijn we heerlijk op het terras in Los Montesinos gaan Lunchen op z’n Spaans met tappas. We waren om 14.50 terug bij de hondjes. Ik heb mijn badpak aangedaan en ben 40 baantjes gaan zwemmen in het zwembad hier, nog steeds 19 graden. Later in de middag zijn we nog wat boodschapjes gaan doen. Het zonnetje is in de loop van de dag achter de wolken verdwenen, en dan merk je weer dat het nog gewoon maart is en echt nog geen zomer. Om 18 uur naar binnen, daar is het nog heerlijk warm 22 graden in de bus, deur dicht houden dan blijft het nog wel een tijdje zo.
The day after!!
The day after
Na zo’n dag als gisteren wilden we vandaag het rustig aan doen, er was geen echt plan. We zouden naar Hiltrud haar appartement komen kijken, dat heeft ze gehuurd vanaf oktober om er echt gaan te wonen, emigreren naar Spanje, Torrevieja. Hiltrud wist nog niet hoe laat, en wij hadden verder nog niets gepland.
Tijdens het ontbijt vroeg Babs, onze Duitse buurvrouw wat we gaan doen vandaag, en zijn jullie al op de Lemon tree market geweest richting Guardamar del Segura, daar moeten jullie echt naar toe, by far de leukste markt die er is. Groot, druk, gezellig, en vlakbij. En ineens wisten wij waar we van de week langs af zijn gefietst. Een enorm groot terrein met kraampjes, leeg en verlaten, beetje zooi, in de middle of nowhere. We kwamen er toevallig langs toen we vanaf zee terug fietsten naar de camperplaats. Dat terrein is elke zondag een hot spot hier in de omgeving van Torrevieja. Je kunt het niet missen, rijden zoveel auto’s naar toe dat we zelfs met de fiets in de file reden de laatste 500 meter.
De markt was inderdaad leuk, veel muziek mooie kramen met mooie spullen, veel groenten en fruit, een heel groot stuk eten en drinken, veel terrasjes, dat ze zo’n afgelegen santenkraam zo kunnen omtoveren in een koopmarkt : vergelijkbaar met de bazaar van Beverwijk, alleen die is overdekt.
Van Hiltrud hadden we nog niets gehoord tot we op de markt waren, de verhuurder had vandaag geen tijd maar morgen in de middag wel, nou zeiden wij: dan komen we morgen toch kijken. We waren anders langs de kust van La Matra naar Torrevieja gefietst, en nú hadden we alle tijd voor de markt.
Nieuwe hoed, 2 nieuwe korte broeken 3 linnen overhemden en 1 riem gescoord voor €100! geen rommel, mooie spullen, kan er zeker heel de zomer weer mee vooruit, Marijke is klaar met inkopen, wie kan dat zeggen: €100 voor de zomer outfit.
We waren mooi op tijd thuis voor de lunch, kon ook op die markt, maar aangezien wij van de week de santenkraam gezien hebben had ik weinig vertrouwen in de hygiëne van de keukens, koffie op het terrasje kon net. We moesten ons wel in houden bij de paella kraam, maar toen we ze een bakje zagen vullen werden we gered, zag er te gaar gekookt uit en er werd aardig langs de garnalen afgeschept, en wat op de borden geschept werd kwam uit dezelfde grote paella pan.
Zwemmen: het zwembad zit weer vol, het was vanaf maandag under construction, Rik had het helemaal leeg gepompt vorige week zondag want maandag kwamen de werk lui. Zaten wat tegels los, en de badrand was te scherp. Vrijdagmiddag waren ze klaar, en omdat het zulk mooi weer is kon het gisteren al weer gevuld worden. Gelukkig heeft hij het niet met kraanwater gevuld, dan was het water vandaag niet op temperatuur geweest, althans niet voor mij. Nee: hij heeft het overgepompt uit zijn eigen zwembad, en dat wordt nu weer helemaal schoongemaakt en daar waar nodig gerepareerd. Het water was 19 graden, nog fris, maar te doen, ik heb nadat ik er door was, duurde even, heerlijk gezwommen minstens 20 baantjes, niet slecht in water van 19 graden.
Wijn: van Babs hadden we gehoord dat we bij de Bodega wijnkraam wijn moesten proeven, heerlijke wijn zei ze, nou Babs heeft smaak: de Rioja is inderdaad heerlijk, we hebben 2 liter recht uit het vat gekocht, op de fiets is meer meenemen lastig, jammer want de wijn smaakt naar meer.
We gaan nog naar de Rioja streek, gaat dus vast goed komen!
Conesa Castle! Of toch Niet?
Conesa Castle! Of toch niet?
Vandaag gaan we lunchen op een kasteel in San Miguel de Salinas, het Conesa Castle. We gaan er op de fiets heen: 45 min fietsen, boven langs de zout meren door de plaatsen Los Montesinos en La Marquesa en terug zouden we eventueel een andere route kunnen nemen. We gaan niet te vroeg, nemen een late lunch zodat we vanavond niet hoeven te koken. 18 de Maart zijn we 20 jaar samen, waar blijft de tijd, en dat vieren wij samen vandaag op het kasteel.
De ochtend brengen we door, door lekker lui te zijn, maar ik maak dadelijk wel een lekkere wandeling met de hondjes zodat we rustig ff weg kunnen blijven. Houden de bus zoveel mogelijk dicht: blijft de warmte lekker buiten.
Om 12.30 fietsen we weg, 45 minuten fietsen eerst wat drinken dan lunchen we rond 14.30 dat is een mooie tijd.
We zijn nog niet de poort uit of Google heeft al de eerste fout, ze stuurt ons recht door, maar deze weg eindigt bij een poort, we keren om en gaan naar rechts, dat is het meest logische gezien de route. Herberekening, Google heeft een route gevonden door het natuurpark, we komen zelfs weer langs de uitkijktoren van gisteren. We rijden onverhard over een prima gravel pad. Langzaam wordt het pad steeds een beetje slechter. , de gravel wordt leem, maar de boven laag is hard, zo hard dat het hobbelt. Weer een kilometer verderop komen er sporen in de leem laag, fiets ongemakkelijk maar het is nog steeds te doen. Lineke zegt: duurt het nog langs dit pad? Ik kijk op mijn telefoon en zeg: ja, nog een stukje hier langs het meer en dan loopt het pad weer van het meer af. En ik denk: dan zal het wel weer gravel worden. De leem begint nat te worden, dus klei achtig en het fietsen begint aardig op mountenbiken te lijken. We lopen een stukje, stappen weer op, en ik denk weer: Google Google, hoe krijg je het bedacht. Ik fiets weer, zet nog een keer goed aan want er komt weer een wat natter spoor maar de klei zuigt mijn fiets vast in de drek. Ik stap af, “vul het maar in” mijn linker voet glijdt van de fiets vandaan, kom in een soort spagaat terecht en uiteindelijk lig ik languit op mijn rug onder de fiets in de natte klei, kan bijna niet meer overeind door het zuigende effect van deze smurrie. Het eerste wat ik zei: nou dat restaurant in het kasteel gaan we maar niet doen. Lineke was gelukkig eerder afgestapt, maar ook die had de nodige problemen. De klei onder haar schoenen maakte haar 10 cm langer en ook zij stond wijdbeens over de fiets, gelukkig gleden haar voeten niet weg, en kon zij met veel kunst en vliegwerk de boel keren zonder ernstige klei gevolgen, het blijf bij die 10cm extra zoolhoogte van klei.
Ik zag er anders uit, de klei zat overal: mijn fiets zag er niet uit, maar heel mijn achter kant zat minstens 5 cm klei op. En mijn slippers kon ik niet meer aan, blootsvoets ben ik door de blubber klei naar Lineke gelopen.
Ik had gelukkig een hemd onder mijn t-shirt dus dat t-shirt kon uit en als poets doek fungeren, tenminste de binnenkant er van. Niet te doen, maar ik doe het toch, ik poets wat van die rotzooi van me af, maar het helpt niks. Uit eindelijk ben ik terug bij Lineke, lachen we ons rot, en zit er maar één ding op, terug naar de bus. We zijn meer dan een uur bezig geweest voor we de fietsen en ons zelf afgespoten hadden en we weer toonbaar zijn. Je moet een feestje ook niet te vroeg willen vieren……. Derde poging om bij dat kasteel te komen wordt maandag, dan is het ook pas 18 maart.
Bij terugkomst op de camperplaats fiets ik direct door naar ons busje, ik zie er ook echt niet uit in dat hemd wat ook nog eens vol klei zit, nou niet alleen het hemd, gewoon alles, het hemd flatteert totaal niet maar het t-shirt zat zo vol blubber klei, dat kon helemaal niet meer, en ik moest toch ergens mijn handen een beetje mee van de klei ontdoen. Op de vlonder doe ik eerst mijn broek maar uit, en stop ik in de grote emmer waar het water al in zat, vanochtend gevuld voor Trixc als badje. Hop hop hop ff soppen maar er gebeurde weinig, zo vet is de klei, ik moet het er gewoon af schrapen. Lineke gaat ondertussen opzoek naar Rik om te vragen waar ze de fietsen kan af spuiten, en ook Rik lacht zich rot. Logisch, komt hij ook nog ff naar mij gelopen, sta ik daar in mijn onderbroek met dat klei hemd, gelukkig had ik de helm al af, maar desondanks kon ik zo in de funniest home video.
Nadat alles weer redelijk schoon was en ik gedoucht hebben we op ons eigen terrasje een lekker biertje gedronken. Later zijn we nog op de fiets naar de Mercadona gefietst, dat is een stukje richting Torrevieja om boodschappen te doen, want tja, nu moeten we zelf voor het eten zorgen.
Het weer maakt weer alles goed: 33 graden vandaag hier in de zon bij de witte muur.
Dan is thuis eten geen straf toch?
Er komt nog een camper binnen rijden maar het staat vol, en omdat je buiten de poort niet kunt keren, laat Lien ze dan vaak binnen de poort keren. Ze mogen natuurlijk even kijken wat ze mislopen. Rik loopt dan net weer even naar mij om te vragen of alle klei verwijderd is met een lach op zijn gezicht. Ik zeg: zet die camper daar neer joh. weer €20 … nee, zegt Rik, waar is dan het eind, en ik zeg als er geen plek meer is. Even later komt Lien, ik heb een uitzondering gemaakt, eerst zei ik nee, maar ze zijn zo aardig en rustig, en wij zeiden in koor; groot gelijk Lien!
Het is nog lang echt warm, 17 uur en de zon staat nog hoog, we hebben net wat gesnaaid bij een biertje, dus we wachten nog maar met het eten. Ik ga al wel vast de groenten snijden, Lineke doet vandaag de rest. Pasta met rode tomatensaus en veel groenten.
Boven de 30 graden
Boven de 30 graden
Het is zo ver, de temperatuur meter die ik aan de witte muur heb gehangen naast de vlonder is vandaag naar 32 graden gestegen.
In de ochtend was het al gelijk lekker, ontbijten in een t-shirt, ongekend lekker. Lineke wilde heel graag haar spannende boek uit lezen, dus ik heb me vermaakt met wat huishoudelijke zaken en de hondjes. Rond 12.15 zijn we gaan fietsen. Ik had op de komoot app wat bezienswaardigheden in getoetst om naar toe te fietsen, maar komoot is kloot, tenminste als ik er mee fiets. Keer om,keer om, keer om, ik werd er gek van, en als ik nou begreep wat ik fout doe, dan kon ik er iets mee. Bij de rotonde recht door, tweede afslag dan rechts, is toch een hele duidelijke aanwijzing, ik volg die braaf, ook op mijn scherm zie ik dat ik goed ga, en dan komt het: na de laatste rechts zie ik even niets op het scherm en dan… keer om. Dat kan een keer, en met wat extra lucht happen vooruit twee keer, maar dan is het klaar hè, dan zet ik dat ding gewoon uit en fietsen we op gevoel. We hebben van alles gezien, behalve de bezienswaardigheden die ik ingetoetst had. We zijn zelfs een uitzicht torentje beklommen om over een van de zoutmeren te kijken, hebben op een terrasje gezeten, gefietst tot we er genoeg van hadden en toen op Google Maps naar de camperbus gefietst, moet eerlijk zeggen: ging ook niet vlekkeloos, soms is gewoon in eens de weg weg. 25 km: lekker met dit weer, want warm is het al behoorlijk als je in de zon zit, de schaduw zoeken we al op. Nu moet het terrasje niet in de zon zijn, maar moeten we in de schaduw kunnen gaan zitten. 3,5 uur waren we weg, in de bus was het prima voor de hondjes, de extra isolatie en de Max-fan houden de temperatuur rond de 23 graden en dat is prima voor de hondjes.
Het is warm in de zon, bij ons busje op de vlonder zitten we in de schaduw van de bus, dat is voor nu na het fietsen lekkerder dan tegen die witte muur. We drinken thuis maar een alcohol vrij biertje, want die op het terras in de zon was met alcohol, cerveca is al moeilijk genoeg om te bestellen, als we dan ook nog uit moeten leggen zonder alcohol, is lastig.
We eten wat later omdat we bij thuiskomst een wafel met slagroom en aardbeien gegeten hebben, heel lekker maar dan hebben we om 17 uur geen trek. We willen wel buiten eten, buiten koken, en als de zon weg is koelt het snel af, dilemma, we beginnen op tijd met de voorbereidingen, en de bakplaat gaat om 18 uur aan, en de trui ook. Heerlijke steak hadden we, lekker met champignons, uitje, gebakken aardappeltjes allemaal op het plaatje. Omdat het wat later is, wordt er niet na getafeld, jammer, maar ja de afwas, de hondjes, en dan wil ik ook nog douchen voor het donker is, dus hup: laatste hap naar binnen en opruimen! Dat doen we morgen anders, geen wafel om 16 uur.
Fietsen tussen de zoutmeren!!
Fietsen tussen de zoutmeren!
De tafel moet iets van de muur af, maar dan staat hij om 8.45 uur al lekker in de zon, nog een beetje fris, een truitje moet nog wel, maar de muts kan in de kast blijven, en dat is voor het eerst. Heerlijk buiten ontbijten in de ochtend zon, ik hoop echt dat als we in april thuiskomen we dat daar ook kunnen doen, al is het maar een paar keer in de week.
We keutelen wat in en om het busje, wachten tot de zon wat hoger staat en het op de fiets ook lekker is, dan gaan we fietsen om en tussen de zout meren die hier achter de camperplaats liggen. Zijn grote meren, of we al om allerlei de meren fietsen gaan we zien, vandaag een en morgen de andere kan ook.
Om 13.00 uur zijn we gaan fietsen, stukje van de route hadden we zondag al gefietst richting torrevieja, echt tussen de zoutmeren door. We zijn vandaag om het linkse meer gefietst, morgen pakken het rechtse. De tocht gaat door stukken natuur, maar we zijn ook een stuk door torrevieja gefietst richting La Mata, daar hebben we aan de boulevard een drankje gedaan, en toen zijn we weer richting het zout meer gefietst. Het is een beetje zoeken om op een mooie en niet gevaarlijke route te komen maar dankzij Komoot en Google Maps komt het goed. 28 km gefietst met mooi weer en af en toe wat wind.
Dat biertje aan de boulevard was goed te voelen op de fiets, niet zo gek want er was natuurlijk weer niet geluncht, en daarom zijn we bij terugkomst maar lekker gaan eten in de zon tegen de witte muur op onze eigenplek. Lekker weer van de plaat.
De omgeving hier valt me alles mee, eigenlijk zitten we hier achter het zoutmeer in Los Montesinos: nog niet zo slecht, wandel en fiets mogelijkheden genoeg.
De B&B eigenaresse deed er vanochtend een app je uit, ik vermoed aan alle 4 de campers, met het volgende verzoek:
Goedemorgen lieve campergasten. Dit bericht wordt naar iedereen gestuurd en is een verzoek om medewerking. Wie de schoen past trekke hem aan. Op verzoek is er gisteren een afwasplek gecreëerd. Vanochtend bij het schoonmaken trof ik aangekoekte etensresten en een waterballet aan op het aanrechtblad. Gelieve de bak schoon te poetsen en droog te vegen na gebruik. Wij zullen hem elke dag hygiënisch poetsen. Zo houden we het met zijn allen netjes en wij onze naam in ere?. Hetzelfde geldt voor de toiletten . We maken het graag voor jullie schoon maar ook vandaag zaten er weer poepresten die niet nodig zijn. Er staan borstels bij de toiletten?. Ik hoop op begrip voor dit bericht. Alvast bedankt ook namens Rik.
Wij vinden dit een prima bericht, jammer dat het moet, maar dat weten we inmiddels al wel, maar hier is het zo kleinschalig hier zou het eigenlijk verwachten dat het niet nodig is, maar toch.
Er staat er een in het rijtje die ik heb horen klagen over het bericht, schandalig vindt ze het, zij heeft de schoen dus aangedaan.
We drinken nog lekker koffie buiten, kijken naar de ondergaande zon, en dan naar binnen voor een gezellige avond in ons kleine huisje,