Op de fiets naar Guardamar del Segura.

Nadat we weer heerlijk onder de Porch ontbeten hebben zijn we gaan fietsen, Mia heeft een app op de telefoon, komoot, geweldig denk ik, als je weet hoe het werkt, maar daar gaat het al fout, dat weten we niet.

We starten de route en volgen Mia, maar in Almoradi, net aan de andere kant van de snelweg zei de navigatie: keer om, herberekening, en dat bleef maar doorgaan. We wisselen van telefoon, ik neem de navigatie om te kijken wat er gebeurt, en in eens zegt de navigatie dat we op de route zitten, en wat denk je: hij loodst ons zo terug naar de camper. Nieuwe poging, maar nu gewoon met Google Maps, we toetsen in Rojales en Google brengt ons keurig naar het centrum, we drinken op een terrasje in de zon, weer van Britten, een koffie verkeerd, niet zo lekker als die van gisteren, maar een beste bak. We stellen Google opnieuw in en nu naar Guardamar del Segura: een plaats aan Zee, daar is vast een boulevard om te lunchen. Dat dachten er meer, druk, kei druk, zelfs druk op het strand, er gingen zelfs al mensen de zee in. We lopen heel de boulevard af in de hoop op een plekje, maar alle plekjes die niet bezet waren, waren gereserveerd. En dan ben je ineens aan het einde van de boulevard, bij de laatste tent stonden ze in de rij voor een tafeltje. We lopen toch nog een stuk door weg van de boulevard, en dan ineens is daar nog een restaurant op de hoek van de straat, en de straat komt uit op het strand, een moord plek met plek. We zitten weer heerlijk in de zon, we hadden geen 5 min. later moeten komen, want voor dat wij wat te drinken hadden was hier ook een rij voor een tafeltje. We kiezen voor paella, hadden de portie al gezien een pan voor 2 is genoeg voor 3 en Peter kent het niet, dus eet het niet, die neemt een salade de luxe. Prima lunch voor een prima prijs, maar wel gelijk wat duurder, tja we zijn aan de kust in een badplaats. Inmiddels zijn we al een poosje weg, de hondjes willen nooit mee met de fiets, dus tijd om terug te gaan. 17 km fietsen 45 min. Met Google, top navigatie.

Hondjes blij dat we er weer zijn, temperatuur in de camper was prima, lang leve de maxfan. Mia wil de haren wassen, dus gaan we dat doen. De buiten douche hoef ik niet op te bouwen. We pakken een plastic stoel, denken er de wasbak bij en met de sproeikop van Isabella ga ik dat wel even regelen. Er wordt water gekookt, een emmer gevuld met hand warm water, de pomp er in en spoelen maar. Eerst nat maken, soppen, uitspoelen, crème spoeling er in, beetje water bij vullen, nog eens uitspoelen, inmiddels is Mia zeiknat, maar ze zit in de zon, lekker warm.

We hebben nog lang mogen genieten van de zon, zijn een keer gaan verzitten van de porch naar de overkapping bij het zwembad tot het echt tijd werd om te gaan koken, als we het eten tenminste nog buiten willen nuttigen. Op het menu echte Spaanse zuurkool met rook worst, de zuurkool gebakken met een uitje en spekjes, en later door de puree geschept. Ons Peter vond het verrukkelijk: bijna een thuis gevoel.

Net voor het echt donker was hadden we gegeten, afgewassen en opgeruimd, ons Peter koffie gezet, zon onder, koud buiten dus naar binnen. Nog ff potje Rummikub en vroeg naar bed.