We zijn begonnen met een mooie wandeling over de langste houten voetgangersbrug ter wereld (dat hebben ze me tenminste verteld) die ons bracht aan de andere kant van de rivier die gisteren, toen we aan kwamen zo goed als leeg was, maar nu goed vol. De rivier heeft een open verbinding met de zee dus met eb leeg en met vloed, je raadt het al, vol. Het is zo apart de vegetatie die je hier ziet, zo loop je door een moerasachtig gebied langs een rivier, de hoek om lijkt het of je in Oostenrijk door het groene dal loopt en de heuvel over zie je in eens een prachtige baai. De vele foto’s die wij tot nu toe geschoten hebben kunnen nooit de schoonheid van wat we zien overbrengen, je ziet altijd maar een stukje, maar het is zo immens groot en prachtig: mijn foto kunst kan dat niet vastleggen.

Wat ons opvalt is de way of living, daar waar wij bezig zijn om alles mooi te hebben, van fiets tot auto, huis en inrichting enz. enz. zie je hier eigenlijk het tegenovergestelde. mooie huizen zie je niet of nauwelijks, wel huizen op een prachtige locatie. De bouwstijl doet me denken aan de bouwstijl bij ons op vakantie parken. En wat je hier op vakantie parken ziet lijkt weer meer op bouw units.

De prijzen mogen er echter wel zijn, voor een beetje huis $450.000 en dan heb je wat bij ons een vakantie chalet heet. Dus hoe dat nu zit zijn we nog niet achter.

Overnachten op de camping is qua prijs vergelijkbaar met Europa tussen de $36 en $40. Hier hebben ze wel op elke camping waar we tot nu toe zijn geweest een keuken en een zitkamer voor gezamenlijk gebruik, best handig als je een klein campertje hebt zo als wij.

De route naar Russell is weer prachtig, de weg die we gekozen hebben brengt ons op de meest idyllische plekjes die je maar kunt bedenken, en ook hier is het zo dat na de ene bocht je door een oerwoud rijdt en na de volgende bocht door heuvelachtig weide landschap, en dan: boem, daar is de baai. Wouw, je wordt er gewoon stil van.

Van de camping eigenaresse hadden we deze route gekregen en zij vertelde ook dat we naar Helena’s Bay moesten gaan, een prachtig uitzicht en een plek waar je lekker kunt lunchen en waar ook nog een prachtige galerij bij was. En inderdaad: ook hier viel de mond weer open.

De route verder naar Russell laat de mond nog met regelmaat open vallen; ik heb geprobeerd om dit vast te leggen op foto’s en sommige foto’s geven ook wel een mooi plaatje weer, maar je moet het echt met eigen ogen zien. Even voor 4 uur zijn we aangekomen hebben direct ons programma voor morgen vast gelegd, althans voor morgen vroeg, spannend we gaan de zee op de Bay of Islands verkennen op zoek naar dolfijnen.