Vandaag hebben we gebruikt om alle indrukken van de 1e week te verwerken, eerst lekker uitgeslapen voor zover dat wij dat kunnen, en dan lekker aan tutten, zijn we heel goed in.

Er waren wel wat zaken van huishoudelijke aard, de was moest gedaan worden. Maar gelukkig deed de machine dat.

We stonden natuurlijk op een moordplek zo pal aan het strand, de zon kwam op boven de zee dus ook dat was perfect, jammer dat er toch nog al wat bewolking was, en behoorlijk wat wind.

De camping hier staat z’n beetje vol met langkampeerders (seizoenen plaatsen) met caravans met een gemiddelde leeftijd van 40 jaar. Ook hier zie je dat het ze niks uit maakt, de caravan die ze hebben lekt niet, voldoet aan hun eisen en voelt vertrouwd. Wij zijn niet zo slim, wij geven kapitalen uit aan z’n ding op wielen. Ik hoop dat als we terug zijn wij dan ook zo nuchter kunnen leven, en stoppen met meer en meer en mooier en mooier. Dan kan ik zeker op tijd met pensioen…..

Naast ons stond een opa en oma die hun 2 kleinzoons een nachtje op visite hadden, hele aardige mensen, die zie je hier trouwens heel veel, iedereen is aardig en vraagt van een afstand al; how are you, I’m fine thank you! hoor je hier steeds. Onze buren voor een nacht vonden het wel grappig, zo’n klein camper busje met 2 meiden aan boord, we waren dan ook meer dan welkom. De vrouw des huizes kwam vragen of we van vis hielden, haar man was gisteren wezen vissen en had veel red snapper gevangen; nou dat lusten wij wel. Ook mochten we even een kijkje komen nemen in de oldtimer caravan. Ben nu erg blij met die van ons!

Na dat we de lunch achter de kiezen hadden, de was gevouwen in de tas, zijn we rond 13.15 uur vertrokken naar Miranda, hier is ook z’n mooi holiday park dat bij de beste van Nieuw Zeeland hoort.

Gewoon over high way 1, snelste route, want de toeristisch route hebben we al gehad. Niks mis mee met die highway, want ook die is toeristisch. Dwars door Auckland, waar je van een afstand al opkijkt met een prachtig ski line.

Het gebied na Auckland doet me weer veel aan Zuid Duisland en Oostenrijk denken. Allen hier staan zo nu en dan ook palmbomen in de wei en dat zie je in Oostenrijk en zuid Duitsland natuurlijk niet niet. Het lijkt ook uitgestrekter en ook hier kijk je van tijd tot tijd ineens weer op de blauwe zee.

De afstand die we vandaag afleggen is niet zo heel ver, 160 km ongeveer, genoeg, want het weer klaarde heel goed op dus wilden wij ook nog wel even van de zon genieten. Dat is gelukt, ook al waren we pas om 16.00 uur in Miranda, de Highway hier is niet te vergelijken met de snelwegen in Nederland, hier zijn het vaak toch maar 2 rijbanen zonder vangrails, die zijn hier trouwens zeldzaam.

Door het heuvelachtig gebied met veel bochten is de kruissnelheid niet meer dan 60km.

Miranda ligt in het gebied de Coromandel, hier beginnen de warmwater bronnen. De camping waar we nu staan heeft er al een, dus we hebben al heerlijk in z’n super warm bad gelegen, wat overigens wel een beetje naar zwavel ruikt, douchen nadien is een aanrader.

Wat later dan anders zijn we gaan koken in de kitchen van de camping, dat is zo geweldig: alles zit er in, potten en pannen, borden en bestek, je loopt er met je red snapper, aardappel en groenten naar toe en gaat daar gezellig koken samen met andere camping gasten. Je doet nadien de vaat en hebt in je busje geen rommel. Gezellig en handig.

En oh!!! wat was die red snapper lekker; gratis en dan ook nog eens goed gelukt, lekker gekruid en precies goed gebakken.