3 november.

De dag begint al vroeg, het bed in ons busje is echt vreselijk dus ik slaap slecht en ben vroeg wakker. Het is maar goed dat Lineke rijdt, want ik zou er niets van bakken, daar slaap ik te slecht voor bovendien kan ik in het busje mijn hoognodige cepap apparaat niet gebruiken, 1 om dat er geen plaats voor is en 2 het stopcontact zit te ver weg en aan de verkeerde kant van het bed. In de hoop dat ik blijf ademhalen hebben we er dus voor gekozen om het apparaat pas te gaan gebruiken in het tweede gedeelte van onze reis waarin we met een auto het land rondtrekken en slapen in B&B’s.

Tot nu toe kan ik het redelijk volhouden: als loods naast mijn vrouw breng ik de dag al fotograferend door, samen plannen we aan het eind van elke dag weer een groot deel van de route die we de volgende dag gaan rijden, en gisteravond hebben we dus besloten om naar Rotorua te gaan. Of we er 1 of 2 dagen blijven weten we nog niet.

De camping eigenaar van Atheneree hot springs & holiday park gaf ons nog wat tips om langs te rijden, kleine afwijking in onze route maar och, tijd zat, we zijn met vakantie. Op naar Tauranga, leuke stad met een grote haven en aan het einde van de stad een hele grote berg in de zee waar je om heen kunt lopen en overal geniet van prachtig uitzicht.

Nadat we een parkeerplaats gevonden hadden zijn we aan de tocht om de berg begonnen, woorden kom ik nu weer te kort om jullie te vertellen wat we allemaal zien, maar ik probeer het: wandelend langs een rots met als afgrond de zee vol met opstekende rotsen die nu boven de zee uitsteken maar met hoogwater wellicht ver verdwenen zullen zijn. De zee is matig tot rustig maar de golven ketsen met een regelmaat van 7 golven op en dan weer een tijdje niks robuust tegen de opstekende rots punten aan. Op andere stukken waar we lopen, we lopen immers rond, zijn er weer mooie witte stranden en zijn de rotsen wat verder de zee in, trapjes naar beneden nodigen je uit om het strand op te gaan en, jutters als wij zijn doen dat dan onmiddellijk. Wetend dat we geen schelpen mee mogen nemen zoeken we ze toch. Soms lijkt het alsof er ooit een storm gewoed heeft die vanaf de berg een strook bomen heeft doen omblazen zo de zee in, links zie je dan al de afgeknakte boomknoesten en recht in de zee alle bomen helemaal wit uitgeslagen en glad gestreken door de zee als een hoop schroothout. En dan ineens de skyline van Tauranga met de haven aan de voorkant. Een loodsboot vaart uit om een schip binnen te halen, maar dat schip zien we nog niet. Links tegen de berg aan grazen schapen: de berg is hier niet meer zo stijl maar glooit prachtig waardoor er weer een hele andere vegetatie ontstaat.

Nadat we in ons eigen busje van een heerlijke lunch hebben genoten zijn we richting Rotorua gereden. Was nog best een eind, maar ook hier weer genoeg te zien, het binnenland van het gebied dat ook Rotorua heet laat je ook verbazen. Al hoewel het veel weg heeft van Zuid Duitsland en Oostenrijk, is het ook weer heel anders, het is hier namelijk niet druk. Hoe dichter je bij de stad Rotorua komt hoe meer je de naam gaat begrijpen Rot- orua, tenminste dat denk ik, jee wat stinkt het hier naar rotte eieren. Je ziet ook overal hete stoom de grond uitkomen, we zijn even een park in gegaan om het van dichtbij te bekijken, maar dan moet je wel je neus afsluiten, een wind laten kan dan gerust, niemand die het merkt. Dwars door de stad gereden, op zoek naar een camping met een hotspring: het stinkt hier toch overal en zo’n warm waterbron is heerlijk. Rotorua thermal holiday park is het geworden, prima plek tussen de hotspring en het service gebouw in, dus nooit ver lopen.

Bij de receptie hebben we gelijk geboekt om naar een Maoridorp te gaan en ook om daar te eten, traditioneel zoals de Maori’s dat doen, om 17.45 uur werden we opgehaald met een bus en om 21.50 uur waren we weer terug.

In de tussentijd hebben we genoten van een schouwspel, want zoals het in dat dorp is leven er nog nauwelijks Maori’s, en een echt dorp (tribe) kom je niet zo maar in. Het schouwspel was echter prachtig, op een leuke manier werd ons wat geschiedenis bij gebracht over Nieuw Zeeland. Het eten werd vroeger ondergronds gestoomd, en dat hebben ze nu voor ons ook gedaan op de traditionele manier, Lam en kip zijn het hoofd gerecht, en verder eten ze zoete aardappelen, rijst, sla, en veel toetjes, ( of ze dat vroeger ook deden betwijfel ik) maar nu zeker wel: ze zijn, op een uitzondering na, allemaal te dik.

Een hele volle dag vol met indrukken die we eerst nog een plekje moeten geven voor we kunnen slapen in dat …..bed, dus maar even een afzakker.