Vandaag hebben we onze cabin op Napier Beach kiwi holiday park verruild voor Byrons resort, klinkt wel he. Nou het is ook wat, althans het huisje waar we nu in zitten is geen cabin meer. Nu hebben we 2 slaapkamers ( 1 te veel dus) eigen badkamer en een eigen keuken, kost wat maar dan heb je ook wat. De rest van het resort is gewoon een oude camping, maar wij zitten goed. Maar 150 meter van het strand af.

Hoe zijn we hier gekomen: Nadat we eerst alles weer in ons busje hadden zitten, zijn we om 10 uur vertrokken uit Napier richting Wellington. We hebben gekozen voor de highway eerst de 2 tot aan Woodville en toen de 57 richting Dannevirke. Beide route’s zijn prachtig, het blijft een leeg land: hele stukken is het niemandsland en dan ineens rijd je weer door een stadje.

Op een afstand zagen we sneeuw op de bergtoppen liggen die eergisteren vers gevallen is, ook hier is het weer van slag, de pomp bediende in Hastings zei: de winter was extreem koud en nu wil het niet langer dan 2 dagen achter elkaar lekker zijn. Maar vandaag was het geweldig.

Tussen Woodville en Ashhurst zijn we langs de Manawatu Gorge gereden: we hadden daar ook de scenic route kunnen nemen, maar dat had heel veel tijd gekost, en dit was ook prachtig.

Over deze route kom je veel prachtige vrachtwagens tegen, de een nog mooier dan de ander. Veel heb ik er gefotografeerd, maar de mooiste (baal ik enorm van) heb ik gemist. Ineens komt z’n ding dan om de bocht, foto toestel natuurlijk net op de zuinig stand (gewoon uit) en voordat dat ding dan aan is, is er geen vrachtauto meer te zien, maar ze waren prachtig, tot twee keer toe is me dit gebeurd. Lineke lachen, ik balen, maar vooruit het mag de pret niet drukken er is zo veel moois om van te genieten, en 100 vrachtauto’s op de foto is ook wel genoeg. Maar toch jammer.

Gestopt zijn we in Shannon om even te lunchen, staan we precies tegen over Shannon Railway Station: mooi oud gebouw, bewaard gebleven als enig oud station van Nieuw Zeeland met nog een ccomplete wagon erin. Ze hebben er een museum van gemaakt, en omdat we moesten plassen ( al weer) zijn we er naar toe gelopen, eerst hadden we niet eens door dat het een museum was, wij dachten dat het echt het station was….

Het was echt leuk, een oud dametje deed daar het woord als vrijwilliger, en zo enthousiast als ze was, vertelde ze honderduit over vroeger.

We hadden eigenlijk gedacht om naar Levin te gaan, maar het was zulk mooi weer dat we liever een camping aan de kust hadden, dus zijn we door gereden naar Otaki Beach. Hebben een flinke strand wandeling gemaakt, weer heerlijk gejut, en nog met een echte Maori visserman op het strand gesproken die de ene naar de andere grote vis uit zijn net haalde. Het was niet meer dan een lang uitgerekt volleybalnet wat hij met 2 palen in de zee had gezet. Bij ons huisje nog lekker in de zon gezeten, na het eten nog even gewandeld en nu naar bed.