Vandaag hadden we een dag de Landrover zodat we naar het National Park konden, dat zou met de Volvo niet kunnen omdat je praktisch heel de weg echt off road rijdt. Gelukkig was de Landrover een dag vrij: Christine en Jarl (de B&B eigenaren) waren zo lief om hem een dag aan ons mee te geven voor slechts terugbrengen met een volle tank, super!

Op weg naar het park hebben we gekozen om langs Boulevar Gob.N.Debot te rijden, dat is de weg langs de westkust die voor een groot deel een richting is, richting het park te rijden. Mooie route, smalle weg, ook al op het stuk waar je wel tegenliggers hebt, en oppassen voor overstekende duikers, weer eens wat anders om voor op te passen.

Door Rincon kom je dan uiteindelijk via een zandpad "ja een groot deel van de wegen op Bonaire zijn onverhard" bij de ingang van het park. Gekozen hebben we voor de lange route door het park, langs de meeste hot spots. De eerste hot spot was Playa Chikitu: het kan maar een naam hebben toch. Het was een prachtig wit strand, het enige witte strand hier op Bonaire waar de schildpadden uit zee komen om in het witte zand te nestelen. Hele sporen vanuit zee zie je het strand op gaan, en het volgen van dat spoor bracht ons bij een plek waar de schildpadden inmiddels hun ei hadden verlaten en waar de schillen nog in het zand te zien waren. Alleen op de wereld waren wij daar, geen andere mensen te zien, wat een rust.

Sera Grandi: dat was onze tweede stop, gewoon even langs het pad stoppen en kijken naar de huge rots die links van ons niet te missen was. Door tsunami's zijn deze brokken steen op de kust gegooid, het hogere gedeelte is meer dan een miljoen jaar oud.

Suplado Blowhole: echt een stuk ruig landschap, net als of je over een vulkaan achtige ondergrond loopt, maar het komt waarschijnlijk door het water wat hier met grof geweld tegen de rots knalt en een eind het land op stuift en vervolgens weer terug loopt naar de zee, dit miljoenen jaren lang geeft in de grond versteende geulen en gaten. In de rots zit een groot gat, wat als de golven van twee kanten tegen de rots aan knallen een effect geeft dat vanuit het gat het water terug geblazen word. Vandaar de naam Blowhole.

Boka Kokolischi: Deze plek hebben wij vanaf boven bekeken, we zijn niet met de trappen naar beneden gegaan, het is een geul die het water het land in stuwt, beneden met een strand waar je eventueel gezellig kunt picknicken op een idyllische plek. Van boven spectaculaire golven die tegen de rotsen knallen.

Van de ene naar de andere hotspot, rijd je door een ruig, droog cactus gebied waar je af en toe een geit tegen komt en veel salamanders en leguanen.

De vuurtoren hebben we rechts laten staan, die zijn we voorbij gereden; omweg naar de minder ruige kust op zoek naar eenplek om te snorkelen. Dat viel nog niet mee, althans niet voor ons, Lineke vond het overal te ruig, ik heb uiteindelijk bij Wayaka 2, er zijn er 3, een plek gevonden waar ik de zee wel in durfde. Ook allen maar omdat er meer mensen daar het water ingingen, maar de meesten met een hele duik uitrusting, en daar ging ik met mijn teva's en snorkeltje van de Hema. Het was wel de moeite waard, gelijk vooraan waren al rotsen in het water waar veel verschillende soorten vissen omheen zwommen, wel oppassen dat je niet op zo'n steen terecht komt, want het water was wat ruiger dan daar waar wij normaal snorkelen, het ging gelukkig allemaal goed.

Vandaar zijn we door gereden naar Boka & Salina Slagbaai: Hier staan een aantal gebouwen die daar gebouwd zijn om geiten te slachten en te zouten voor export naar Curacao, de gebouwen staan aan de zee. Ze zijn gebouwd in 1792, het werd een haven van de Koninkijke West Indische post dienst, dus Nederlands gebied. Het was ook een douane kantoor, er werd immers geëxporteerd (geiten vlees) en een overslag voor zout, want de geiten werden gepekeld.

Aan de land kant is een meer, daar stonden een aantal donker rosé flamingo's. Prachtig om te zien.

Wel 10 tot 12 kilometer zijn we vervolgens dwars door het park gereden richting de uitgang: Exit borden gevolgd. Nou nou, wat een weg, ondanks onze 4x4 was het een heftig traject om doorheen te rijden. Ja voor een echte 4x4 rijder was het waarschijnlijk niets, maar wij vonden het een ding hoor. Grote keien lagen er op de weg, flinke gaten zaten er in de weg en zo nu en dan was het net een wasbord, van links naar rechts werd ik geschut en Lineke stuurde de auto om al die brokken steen te ontwijken. Het leek of wij de eerste waren die er overheen reden, al later bleek ook dat dat zo was, ergens halverwege zijn we een soort sjovel voorbij gereden, die waarschijnlijk bedoeld was om het pad wat te egaliseren, nou je kunt gerust zeggen: mislukt. Toen we hem voorbij waren was de weg een stuk beter. Het hele gebied dat je doorkruist is ruig, vol met grote cactus bomen, de een nog groter dan de ander, en op al de omgewaaide cactus delen groeit weer nieuwe uitschot. De salamanders vliegen met regelmaat voor je auto door, op een gegeven moment kwamen we achter een andere auto te zitten die stopte midden op de weg, gelijk hadden we natuurlijk door dat die iets bijzonders gezien hadden, wat bleek, er zat een grote roofvogel midden op het pad, en die had nog niet het plan om te vertrekken, toen ik er een foto van wilde maken stapte net de bijrijder van de jeep uit, dus helaas geen foto. de vogel is toen gevlogen.

Ruim 4 uur zijn we uiteindelijk in het park geweest, van 9 tot 13.30 uur, met ieder een halve liter water, dat bleek toch wat te weinig te zijn, althans voor mij..... eenmaal terug in onze B&B had ik dusdanig last van migraine dat ik de rest van de middag in bed heb doorgebracht om weer boven Jan te komen. Gelukkig na 3 uur slapen onder het laken omdat elke vorm van licht irritant is, kon ik me weer onder de mensen begeven en was het nog even gezellig onder de palalpa met onze nieuwe Zweedse vrienden die vandaag hun laatste dag op het eiland hebben. Nog een heel uur heb ik me met ze kunnen onderhouden en afscheid kunnen nemen, om 18.30 uur kwam hun taxi en om 21.00 uur vliegen ze via Amsterdam naar huis.

Wij hebben nog 3 dagen te gaan, alle dagen nog iets leuks op het programma.