Vandaag brengen we een bezoek aan Valencia, we zijn er maar 8 km vandaan, maar gaan toch met de bus. Bushalte is hier bij de poort van de camping, dat maakt het heel makkelijk voor ons. Met de fiets had ik ook wel leuk gevonden, maar waar laat je die dan weer, en de wind maakte het idee van fietsen ook erg onaantrekkelijk.

Om 10.15 uur zijn we op de bus gestapt, bij de bushalte kwamen we er achter dat je hier nog mondkapjes moet dragen in het openbaar vervoer, dus Lineke rent terug naar ons busje, zij weet waar ze liggen, dat gaat sneller dan dat ik harder loop maar moet zoeken naar die dingen. Ze was terug voor ik er erg in had. Ik had het druk met foto’s maken van les auto’s en sturen naar mijn collega’s van het CBR. De bushalte was recht tegen over het CBR van Valencia, dit zal hier vast een andere naam hebben, maar nu weten jullie wel precies wat ik bedoel. Vanochtend toen ik terug kwam van mijn ochtend wandeling met Gerian en de hondjes, stond er een enorme rij met mensen voor de deur van dat CBR zo noemen we het maar gewoon. Waarschijnlijk kandidaten voor het theorie examen, een aantal ervan stonden bij ons op de bus te wachten. Een stuk of 3 jongemannen; een Indiase of Pakistaanse, een uit Iran en een uit Afrika, ze spraken Engels met elkaar en stonden de vragen die ze gehad hadden te evalueren, en dat hoorde ik, ik ging met ze in gesprek. Eerst om zeker te weten dat we in de juiste bus stapten, en later natuurlijk over het examen theorie wat ze net gedaan hadden. Een uitslag hadden ze nog niet, die kwam morgen. En ze konden het examen doen in Engels of Spaans, meer keus was er niet. Wat worden ze in Nederland toch verwend, kun je mondeling examen doen met Tolk, dus in je eigen taal en gelijk krijg je bij ons de uitslag. De Jongemannen waren wel heel vriendelijk, zeiden wanneer we de bus uit moesten en overstappen naar lijn 35 die ons dan naar de oude stad van Valencia bracht. In die bus zat weer een hele aardige dame, die ons weer begeleidde naar het toeristen informatie bureau, en gelijk nog even vertelde dat het stadhuis naast het toeristen bureau vrij toegankelijk was voor publiek, dus dat was onze eerste bezichtiging. Op het bordes van het stadhuis heb je een mooi uitzicht over het plein met veel oude gebouwen, op zo’n bordes voel je je best een beetje koninklijk, alleen de mensen waarmee wij daar op waren hadden vrijetijdskleding aan, geen jacket of robe. Ik heb er ff een klein vlogje gemaakt voor het thuisfront. Van binnen was het stadhuis ook mooi, althans het deel wat je kon bezichtigen. Een glaskamer, je raadt het al, veel glas, en het plafond viel op door het prachtige schilderwerk en de kroonluchters. Het trappenhuis was zeer royaal met een glas-in-lood dak, geloof niet dat wij zulke stadhuizen hebben, maar misschien ook wel, ik ken alleen maar nieuwbouw stadhuizen van de plaatsen waar ik gewoond heb of woon.

Bij de toeristen informatie hebben we een stads plattegrond gehaald en gevraagd waar de hop on hop off bus startte, want dat leek ons gezien de waterkoude wind de beste optie om als toerist Valencia te doorkruisen: natuurlijk niet boven in zitten, want dat is zeker koud, je ziet er wel meer, maar wij kozen er niet voor. Onder in die bus was het trouwens ook koud. In het Engels konden we luisteren via van die prut oortjes naar waar we allemaal voorbij kwamen: het stierenvechters museum, “heb het maar gelijk vertaald” station noord, mooi oud trein station zijn we even in geweest, mooi, maar stonk wel naar uitlaatgassen, volgens mij hebben ze nog diesel treinen. De hop on hop off bracht ons ook naar de nieuwe stad, echt high-tech architectuur, prachtige musea, het grootste aquarium van Europa schijnt er te zijn, zijn we niet in gegaan. Het nieuwe deel grenst aan de grote haven van Valencia en het zaken centrum met onder andere het paleis van justitie. Je zou alleen al in de nieuwe stad makkelijk een dag rond kunnen lopen. Ik breng zeker nog eens een bezoek aan deze mooie stad.

We hadden al gezien dat daar waar we de bus terug konden nemen richting de camping een huge shopping centrum was, en hadden al bedacht: daar stappen we straks uit de hop on hop off, gaan nog wat boodschappen doen bij de Carrefour voordat we in bus lijn 25 stappen die ons weer richting de camping brengt. Om 16 uur hadden we de bus terug klokslag 16.30 uur etenstijd voor Bea&Trics kwamen wij de camping opgewandeld. Gerian en Willem die vandaag rustdag en oppasdag tegelijk hadden zaten warempel buiten in de zon, beetje in de luwte van hun camper en onze bus, met de hondjes aan de voeten. Hadden we niet gedacht dat dat vandaag met die koude waterige wind tot de opties behoorde!

Wij hadden een lekker stukje Franse kaas mee gebracht en 0.0 bier dus nadat we de hondjes hadden voorzien van hun versnapering konden we gezellig naar binnen, de zon was inmiddels weg, onze dag doorspreken met hun.

Valencia is een mooie stad: als je ooit in de gelegenheid bent moet je die zeker bezoeken! Wijgaan nog een keer terug, maar morgen nemen wij een rustdag. En woensdag rijden we nog verder naar het zuiden, ik wil hogere temperaturen en ben niet de enige geloof ik.