Een koude nacht zonder stroom heeft zowel bij ons als bij de Wallies de accu die voor het woongenot in onze campers zorgt leeg getrokken. Natuurlijk niet alleen de kou, maar die doet er geen goed aan. Wat ik nu in elk geval al weet is dat 100 Ampèreaccu niet genoeg is, of er moet er een accu bij of hij wordt vervangen door een lithium accu. Weer wat om uit te zoeken.

Chagrijnig omdat de accu leeg is terwijl er een zonnepaneel op het dak ligt en we toch zuinig met stroom waren, trek ik de korte broek aan om met de hondjes te gaan wandelen. Fout, veel te fris, slechts 5 graden is het op dat moment, de zon doet al wel zijn best, ik loop naar de Wallies om aan Willem te vragen of dat normaal is dat de accu leeg is, want niks ook niet op 12 volt werkt bij ons, hier ook niet zegt Willem komt door de kou. Gerian en ik lopen een rondje van een kwartier, en Gerian zegt als we terug zijn gaan we direct rijden want Willem heeft het koud en hij wil koffie, beide problemen: koud, en geen koffie lossen op als er gereden wordt, dan is er zo weer voldoende stroom en de kachel, althans de auto kachel kan gelijk aan. Ik denk dat gaan wij ook maar doen, want die korte broek is nu wel echt fris. Lineke is al een eind met opruimen in de bus, dus wat kleinigheidjes nog buiten de bus zoals emmertje onder de bus uit van de afvoer, want ja vuilwatertank hebben wij niet, en met dat emmertje werkt prima. Stoelen en tafel naar binnen, opstapjes en matje en rijden maar. Ons humeur was nog niet om naar huis te schrijven, zeg maar dat we allebei op een andere golflengte zaten, dat kan gebeuren toch.

De route naar El Berro was echt gaaf, toen we eenmaal van de snelweg af waren, en door het ongerepte binnenland van Spanje reden, tussen de amandelboomgaarden en olijf boomgaarden door, 23 kilometer over wegen die eigenlijk pad hadden moeten heten, want onverhard is net zo slecht als deze gatenkaas lapjesdeken, nog veel erger als in België, daar kreeg de snelweg van mij deze naam, maar hier in het binnenland van Spanje spant het de kroon. Geloof dat we niet boven de 30 km per uur zijn geweest, en slalommend om de gaten hebben we onze weg vervolgt. Op camper contact stond al beschreven dat de weg er heen erg slecht was, maar eenmaal boven kwam je een pareltje tegen, ben benieuwd.

Het laatste stuk, was het advies, om niet de navigatie te volgen maar de aangegeven borden te volgen, dus dat gingen we doen. Nog een stijl stuk van 20% helling, moest terug naar de eerste versnelling, maar het oude beestje kwam boven. En daar was de camping, maar nog geen ingang, vervolgens moesten we om heel die camping heen rijden, zodat je op een gegeven moment denkt: ik heb de ingang gemist, maar dan staat er toch nog een bordje camping links, en als je die bocht gehad hebt is daar warempel de ingang. Gerian en Willem staan voor de slagboom, wij passen er nog net achter. Dan heeft Willem nog geen koffie gehad zei ik, anders waren ze er nog niet. Gerian was al bij de receptie, dus voor ons was het snel geregeld, Lineke was nog niet uit de bus of ze kon er al weer in. De slagboom werd door twee dames omhoog gehouden, zag er komisch uit: een grote slagboom met zo’n contragewicht waar die twee meiden op hangen, Willem kon er net onderdoor. Maar je kan hier wel met de pin betalen, dat is dan wel geautomatiseerd.

Eenmaal op de plek zie ik dat ik twee telefoontjes gemist heb, een van Joep en een van Margot, dus ff terug bellen: vast iets aan de hand. Margot aan de lijn, of ons plan om naar camping Siërra Espuña in El Berro te gaan ook door ging? Ik zei Margot, we zijn er al, daarom namen we niet op, we waren buiten een plaatsje aan het zoeken. O zei Margot, nou wij gaan morgen naar Granada, maar het is nog al fris hier op de naturistencamping dus we dachten we gaan vandaag even bij jullie langs, gezellig, en dan morgen vanaf daar naar Granada. Kei leuk Margot, er is hier nu nog volop plek.

Willemheeft op een van de vorige campings een pylon gevonden, je weet wel zo’n oranje punt met witte strepen, gejat kan ook, maar we houden het op gevonden, altijd makkelijk als je boodschappen gaat doen zei hij, kun je de plek bezet houden als je even weg bent. Nu is deze pylon handig om de plek naast ons bezet te houden voor Joep en Margot, werkt super. De camping loopt langzaam vol, maar naast ons komt niemand, soms loopt er wel iemand voorbij, maar ja pylon, dus zal wel bezet zijn, het werkt dus goed. De camping loopt zo snel vol dat we op een gegeven moment denken: we zullen toch maar even bij de receptie gaan vertellen dat vrienden van ons onderweg zijn naar hier, er bijna zijn en ze graag plaats 39 naast ons willen hebben, die is nog vrij. Lineke gaat dat regelen en bij de receptie in de rij komt Margot aan lopen, het was zo geregeld en met z’n zessen hadden we vandaag een gezellige dag.

Om twee uur toen ook Joep en Margot goed stonden, de zon inmiddels goed scheen en we uit de wind bij ons camperbusje een welkoms drankje konden nuttigen , werden het er meer. Gezellig hebben de dames, Lineke, Gerian en Margotaan de wijn gezeten, dan is dry January wel saai, en dry February komt ook nog en March om dan toch maar in het Engels te blijven, komt ook nog. 100 dagen heb ik me zelf op 1 januari weer droog gezet, gewoon omdat ik vind dat dat moet kunnen. 0.0 bier in alle smaken: ik vind het een uitvinding en Willem drinkt geen alcohol en Joep ook niet dus echt moeilijk was het weer niet.

De zon verdween weer, toen was het feestje zo voorbij, ik haakte het eerst af, te lang buiten gezeten in de korte broek met de benen al uit de zon, werd nooit meer warm, Joep naast me in zijn T-shirt is ook een bikkel maar ging toch een jasje halen en later werden slippers verruild voor schoenen, het is duidelijk nog geen zomer. De Spanjaarden hebben wintersport kleding aan en wij zitten in T-shirt, korte broek, slippers en Margot in het hemd. Rond 16.45 uur zat iedereen lekker even op zich zelf in de camper met de kachel aan te lezen of een dutje te doen, om 19 uur gaan we met z’n allen uit eten in een eet café hier om de hoek.

Buiten een aantal stamgasten die voetbal keken onder het genot van bier was er niemand om te eten behalve wij zessen. Niet gedacht, wehadden zelfs gereserveerd, zondag naast een best grote camping zal wel druk worden dachten wij, maar nee er was geen man. Kan een slecht teken zijn, maar we hebben heerlijk gegeten. En weer heel betaalbaar €20 de man met fooi.

Nu nog boekje lezen, verhaaltje schrijven en vroeg naar bed. Morgen maar eens kijken wat hier zo al te doen is. We staan aan de stroom, chagrijnig zullen we morgen van de kou niet zijn, de kachel brand. Is het een pareltje, morgen nog maar eens goed kijken.