Het bevalt ons goed zo lekker niks, toch hebben we vanochtend besloten om morgen door te reizen naar een warmer gebied, hier zouhet wel eens kunnen gaan sneeuwen.

De hondjes zijn natuurlijk weer op tijd uitgelaten, en Gerian had het idee om dan gelijk boodschappen te doen, misschien zijn die winkels alleen ‘s ochtends open. De winkel van Sinkel zat nog dicht, maar voor de deur bij de bakker zat een hondje op zijn baas te wachten, dus ik zei Gerian de bakker is open. Als ik nu hier wacht met de hondjes, dan kun jij even brood halen. Gerian spreekt Spaans en ik kan alleen Ola, en daar kreeg je geen brood mee, vandaar dat Gerian de boodschappen doet in een winkel waar je bij de winkelier bestelt. In de tussentijd sta ik een soort of te jongleren met de riemen “ van die lange oprol gevallen” van de hondjes, het is vast net een lachfilm. Bea gaat lopen schuren tegen de muur, Walli wil naar Gerian en Trics schrikt zo van mijn gemopper op Bea dat ze maar gaat zitten. Resultaat: alles in de war, gelukkig hadden ze hun behoefte al gedaan, want anders was het helemaal desastreus geworden. Tijdens dat lijnenspel kwam er een Signorita voorbij, met een big smile op haar gezicht en o en a en nog wat gebrabbel waar ik uit opmaak dat de hondjes zo leuk zijn, de signorita gaat ook de bakkerij in. Gerian komt er uit met croissantjes en stokbrood, en zegt gelijk tegen mij, dat had je eigenlijk moeten zien, dat winkeltje: zo kom je ze niet vaak tegen. De signorita komt vrij wel gelijk na Gerian de winkel uit, en terwijl we een stukje naar beneden lopen wijs ik naar de winkel van Sinkel waar het rolluik nog dicht zit en zeg en wijs iets over de gesloten deur, de signorita die blijkt bij deze winkel te horen begrijpt uit mijn gebaren taal dat we daar ook eigenlijk naar toe willen, en ik begrijp haar gebaren taal dat ze voor ons de deur open gaat doen. Ik ga weer staan vechten met de touwtjes en nu ook als extra handicap een zak met brood, en katten op de weg en Gerian gaat shoppen. Ondanks al dat gehannes krijg ik het voor elkaar om een vlog te maken en deze via whatsapp naar Joost te sturen, best knap.

Gerian heeft het belangrijkste van de dag gevonden in de winkel: wijn, en verder nog wat groenten en fruit, en als we nog wat te kort komen vanmiddag rond 16.30 uur zou ze weer open gaan.

Mijn wandeling zonder de hondjes, ik had dat gisteren al willen doen, maar niks was toen wel heel lekker,dus bleef het niks meer dan noodzakelijk dingen doen, maar nu ik op borden een aangegeven wandelroute van 6 km zag staan was ik niet meer te houden. Na het ontbijt om 10.15 uur ging ik de Paden op.

Aangegeven route met wit en gele streep, kan nooit moeilijk zijn toch, wel dus. Heel af en toe zag ik langs de route wel eens een gekleurde streep of twee, maar nooit meer wit en geel. Wel rood en wit of rood, wit en geel, maar niet als ik bij een splitsing kwam, waar het mijns inziens toch handig was geweest als ik in een keuze van 4 paden de juiste kon kiezen doordat die aangeven werd. Ik dacht: ik neem de voor mij logischste richting, 600 meter verder eindigt dit pad bij de poort van Paraje Ficarejo NO.4! Terug naar de splitsing….. de volgende keuze loopt na 800 meter dood; de volgende na 500! Ik kwam dus domweg niet verder als die ene splitsing. Uiteindelijk heb ik 3.600 meter gelopen: berg op 20% zo nu en dan zeker, en ook weer naar beneden. Ik was om 11 uur weer op de camping, bek af, zere knieën, nat bezweet.

De zon doet niet echt zijn best vandaag en de komende dagen blijkbaar ook niet, dus we vertrekken morgen weer richting de zon, daar moeten we toch wel 320km voor gaan rijden, maar we hebben gereserveerd op een camping in Mortil. Isaan de kust en al zeker beter dan hier, maar waarschijnlijk moeten we nog verder naar het zuiden richting Portugal, we gaan het zien.