Nog een dag genieten in de zon.

Je gelooft het niet maar vanochtend kon ik op de buitentafel ijs in het ijs schrijven en nu zit ik in de zon, blote voeten korte broek achter een grote zonnebril mijn verhaal te schrijven. Het is 16 uur precies.

Lineke zit in de zelfde zon heerlijk te lezen, en de Wallies zijn wandelen met Walli.

Het begon dus echt fris in El Rocio, wij hadden dat gelukkig gisteravond al door, dus het kacheltje op standje 1 dan blijft de warmte die het van de zon overdag krijgt in de nacht een beetje behouden. Gelukkig niet geheel, overdag loopt de temperatuur in de bus al gauw op naar, ik zal even kijken, 20 graden is het nu binnen, en de thermometer is al een geruime tijd uit de zon. Buiten in de zon voelt het gewoon tropisch, dat was vanochtend ff anders. Door het kacheltje op standje 1 te houden koelt het niet verder af dan 13 graden en dat is prima om onder een 100% schapenwollen dekbed behaaglijk te slapen. En de hondjes samen in een mand vinden dat ook prima, we horen ze niet klagen.

De muts ging pas af tegen 11 uur, had wel eerder gekund, Lineke zat al in de korte broek, maar ik zat zo in mijn boek, komt niet vaak voor, dat ik het niet zo in de gaten had, tot dat Gerian me een beetje toe lachte..

Ik vind het heerlijk dit weer, maar het slaat me ook wel een beetje lam. Vind ik dat erg, nee, ik moet altijd wat doen, dus eens een dag niks doen als lezen, wat Googlen, rondje met het hondje en lekker eten mag best. Het is tenslotte vakantie. Fietsen hier is niks, het zand is te los, en de weg naar het strand 14 km langs de autoweg heeft geen aantrekkingskracht met dit weer. En het andere excuus is natuurlijk de hondjes. Nu veel te heet, en vanochtend voor ons te koud.

Niks is bij mij nooit niks, ik ben in mijn hoofd ons camperbusje aan het verbouwen, het is groot genoeg, maar er zijn nog wat verbeter mogelijkheden. De keuken kan aangepast zodat er meer ruimte in de kastjes komt, en daar waar nu de koelbox zit kan met een kleine aanpassing ook een koelkast van 90 liter ingebouwd worden, dus dat is het volgende project. En mijn neef Rob gaat mij vast weer helpen. De bouwtekening is al klaar.

De reis naar Portugal gaat morgen weer verder, morgen passeren we zeker de grens, en zijn we eindelijk in de Algarve, we hebben 3 opties, 2 ervan hebben we gebeld, maar reserveren doen ze niet aan, gewoon komen we hebben meestal wel plek is zo’n beetje het antwoord. Voorbij Albufeira is de bedoeling dat we morgen ergens een camping vinden. We gaan gewoon op tijd weg, rijden +-250 km en hopen bij portumao een plaats te vinden waar we 1 week blijven staan. Morgen vroeg weg betekent dadelijk als de zon zijn kracht weer verliest en de korte broek weer verruild wordt voor de lange, de muts weer op gaat en de zonnebril af, dat ik alles weer reis klaar ga maken zodat we na de ochtend wandeling met de hondjes weer kunnen vertrekken.

Het is ons natuurlijk al lang opgevallen dat hier achter de camping heel de dag een hond jankt en blaft, we zeiden al tegen elkaar hij wordt gewoon schor; nu is onze buurman camperaar, ook een Nederlander net even gaan kijken zit die hond opgesloten in een dichte container, als hij hem had kunnen openbreken had hij het gedaan zei hij, regel rechte dieren mishandeling, kom je in Nederland niet mee weg. Hij is nu eindelijk stil, van ellende of zijn baas is weer thuis, je zal zo’n baas hebben.