Prachtig weer

Het uur tijd verschil heeft ons geen kwaad gedaan, we gingen om 21.45 uur naar bed, dat was dus voor ons gevoel al 22.45 uur, en we waren echt moe. Moe van de reis, de gezonde spanning of er wel plek is op de uitgezochte camping en van het opbouwen van ons kampement. We dachten, zullen morgenvroeg wel een uur eerder wakker zijn en anders de hondjes wel, maar niets is minder waar; de wekker ging om 8.15 uur, en net iets er voor werd ik wakker, Lineke was al wel een poosje wakker, maar kon nog goed blijven liggen en de hondjes lagen nog stil in de mand. Als ik dan eenmaal wakker ben, en hoe zachtjes ook iets in Lineke’s oor fluister, ze staan gelijk met de pootjes tegen het bed te kwispelen met hun staartje van blijdschap dat er beweging komt in de bedstee. Ik sta dan altijd maar snel op, schiet wat aan en ga met ze naar buiten, want meestal hebben ze hoge nood. Met Gerian spreek ik in de regel half negen af, zij zit dan bijna altijd start klaar te wachten, dus klop op de deur en daar komt Gerian.

De tocht naar het strand is goed te doen, dwars door het stadje is het ongeveer 2 km lopen naar het strand, het stadje hoe stil het ook nog was vanochtend, zag er gezellig uit, met voldoende restaurant’s en terrasjes, en aan het strand staan wat strandpaviljoens, of die open zijn heb ik nog niet gezien, het was nog vroeg.

Het restaurant hier op de camping is momenteel alleen open om wat te drinken, de chef is on holliday, dat was een tegenvaller gisteren: in plaats van uit eten werd dat wat snaaien, stukjes brood en Franse kaasjes, aioli enz. ook lekker.

Het tentje wat links naast ons staat aan de rand van ons kampement is duidelijk niet bewoond, de fiets zit onder de spinnenwebben, de rits van het tentje is met een hangslot afgesloten, wie het ook was hij of zij is momenteel niet aanwezig of met de noorderzon vertrokken. Het kaartje wat ook wij gister bij de receptie gekregen hebben om zichtbaar in of aan de bus te bevestigen zit er aan met de datum 5-11 jaartal niet leesbaar maar ga er vanuit 2022.

Buiten dat tentje waar we nul last van hebben is dit stukje boomgaard helemaal voor ons, ruim 200 vierkante meter om te kiezen waar ik mijn stoel neer zal zetten. In de zon, of onder een van de bomen in de schaduw. Wie had dat gedacht! Gerian niet toen ze gisteren met de plattegrond over deze camping liep. En nu hebben we een klein paradijsje voor ons zelf.

Er is hier wel wat bedrijvigheid, op de camping zijn ze echt bezig om voor de zomer alles weer netjes te hebben, er wordt dus gewerkt, nou dat kan ik goed zien. En omdat we echt aan de rand van de camping zitten, achter ons busje staat een muur en daar tegen aan een huis en achter het tentje staat ook een muur en daar achter staat een appartementencomplex, je hoort dus van alles, maar niet storend, net zo als thuis als het mooie weer is en de buren ook genieten van hun tuinen. Ik vind het wel wat hebben een beetje roering. Net kennis gemaakt met ons camper buurman de Ier. Hij overwintert hier in zijn camperbusje en werkt er ook in. De andere buur is een Duits vrouwtje met hond, ook aardig en dan staat er nog een vw busje met een kenteken uit de UK, allemaal alleenstaanden, de Ier de Engelse man en de Duitse vrouw. Geloof niet dat ik dat zou doen, helemaal alleen zo’n reis maken.

Wat gaat de tijd toch snel als je het naar de zin hebt, het is al weer 4 uur geweest, we zitten al weer aan het begin van de 50 meter diepe plek van ons kampement om zo lang mogelijk van de zon te kunnen genieten , de Wallies zijn wandelen en wij net terug van een kleine fiets tocht hier naar het dorp om nog wat boodschappen te doen. Zo rustig als de kleine straatjes vanochtend waren, zo levendig waren ze nu, we zijn er met de fiets aan de hand en de helm op gewoon nog even door heen gelopen. Hebben allebei een paar badslippers gekocht €4 per stuk, want die kunnen we niet vinden in het busje waar alles in zit behalve badslippers. Of vergeten of te goed weggelegd, een van de twee.

Even nog genieten in de zon nog een half uur denk ik dan is het voorbij met de zon. De thee staat al voor me, Lineke zit al weer lekker in haar boek, en ik ben gisteren in mijn derde boek begonnen, de rust om te lezen is er weer. Om half vijf gaat Lineke de trui aan doen lange broek en dichte schoenen.

Ik zit nog pontificaal midden in het pad de laatste zon te pakken, word ik ineens voorbij gelopen door een wat oudere man met een tasje in de hand en die loopt regelrecht naar dat tentje naast ons, daar is hij dan de Portugese buurman, ik vroeg of hij Engels kon, maar hij zei nee, kun jij Portugees, maar ik moest ook nee zeggen, een brede glimlach op ons beider gezicht was de enige taal die we beide begrepen. Hij rommelde wat in het tentje, haalde er wat uit, en liep met een tas, soort sport tas weer van ons kampement af, ik denk douchen: we gaan het zien. Ja hij is terug ziet er beter uit, althans zijn kleding, de versleten jogging broek is verruilt voor een spijkerbroek, maar volgens mij heeft hij nog wel de zelfde jas aan hij heeft zich niet geschoren. Hoe oud hij precies is vind ik moeilijk schatten, een wat oudere man klinkt oud, maar Lineke denk ergens tussen de 40 en de 50. En dat valt dan weer mee, de mannen van die leeftijd die ik ken geef ik nog niet de titel een wat oudere man. Ben benieuwd of hij nou ook gaat slapen in dat tentje, het is echt een frut ding, nog minder als de bijzet tentjes waar Joost en Elske vroeger op de camping in de zomer in sliepen.

De Wallies zijn inmiddels terug van wandelen, die hebben een mooi tochtje gedaan, nu een borrel bij de Wallies, straks nog Brandy Dog: maar eerst moet ik nog een rondje met het hondje, doe ik lekker op de camping want voor ik de poort uit ben hebben ze toch al alles gedaan.