Vandaag zijn we op verkenning geweest, gewandeld naar de oude stad, met de hondjes, slecht idee.

De oude stad is prachtig, vol oude kerken en andere bezienswaardigheden, leuke winkels, terrasje en eet tentjes genoeg. Maar met de hondjes zo’n stad bezoeken is niks voor mij, en ook niet voor onze hondjes. Bea ruikt van alles en eet zelfs de kauwgom van de straat, ik mopper dan op Bea, en Trics wordt dan zenuwachtig. Echt fantastisch: dan springt Trics nog op de schoot net als ik de koffie naar de mond probeer te brengen dan is de maat vol, pff. Alles onder de koffie, mijn broek mijn jas, de stoel de tafel en Trics. Terug: genoeg gezien, straks rustig op de fiets zonder hondjes nog eens gaan kijken.

Mindfull:

Op ons plekje woont een roodborstje, het vogeltje is zo brutaal, het gaat op de leuning van de stoel zitten, niet de stoel waar ik op zit maar de stoel van Lineke als zij er niet op zit, op de tafel vindt ze ook geen probleem, en onder de stoel door huppelen als wij er op zitten doet ze ook parmantig. Met het kopje een beetje scheef mij aankijkend zo van: zie je wat ik doe?

Het is een roodborstje maar ik vind het een huis mus.

Het weer is een beetje la la, als de zon de kans krijgt is het gelijk lekker, de wind is een beetje koud, dus elk wolkje dat voorbij komt maakt een aardig temperatuurverschil. Toch zitten we buiten, maar of we buiten zijn tot de zon echt gezakt is gaat vandaag niet lukken, rond een uurtje of vijf is het echt klaar denk ik.

Vandaag ben ik een beetje sociaal moe, een term van Joost, hij belde vanmiddag om te vertellen dat hij terug was uit Praag voor zijn werk, “hij was net geland op gatwick ” om te vragen hoe het met ons ging. Ik vertel het verhaal van de rond vliegende koffie, en dat ik dan het liefst gewoon even alleen wil zijn, niks kletsen of sociaal doen maar gewoon even niks. O zei hij: sociaal moe! Ja, dat is een goede omschrijving zei ik toen. O zei Joost heb ik ook wel eens….kind van zijn moeder.

Lineke en ik zijn samen nog wat boodschappen gaan doen, zij kent mij of ze me zelf gemaakt heeft, en heeft voor de rest van de dag mij zoveel mogelijk lekker mijn eigen ding laten doen, heerlijk.

Op de fiets naar de stad hebben we niet meer gedaan, morgen is er weer een dag en dan gaan we het nog eens proberen maar zonder hondjes.

Het is inmiddels tien voor vijf en de zon doet nog eens een keer flink zijn best, even is er geen wolkje aan de lucht, mijn voorspelling dat het om vijf uur wel eens klaar kon zijn met buiten zitten is niet juist, kan zo maar eens half zes worden, ik ga er nog even goed voor zitten.

De Wallies komen nog eens langs gewandeld met een AH tas vol boodschappen: wijn en koffie, Delta koffie vinden zij de lekkerste en laat die nu net in de aanbieding zijn hier. Wijn, geen voorkeur dus die vinden ze altijd wel in de aanbieding.

Lineke haalt de was af, want tijdens de bedrijven door hebben we ook nog ff een hand wasje gedaan, en zij haakt nu af, ik zit nog onder de luifel met de zon in mijn toet, heerlijk!!