Thuis

Vandaag is de wereld maar klein, gaan we naar een groot huis, en moeten we 400 km rijden.

Mist, dikke mist op het Franse platte land, wat nergens echt plat is, het glooit overal. Google brengt ons weer naar de smalste straatjes, soms denk je echt, zou er nou geen andere weg richting de A29 gaan, maar het zal wel niet. Het duurt best lang, maar uiteindelijk gaan we de auto route op en er niet meer af tot de afslag Gilze-Rijen.

De zon wint het op een gegeven moment van de mist, niet zo dat de lucht ook blauw wordt maar wel dat we zicht krijgen en dat geeft een veilig gevoel. Van de A29 gaan we naar de A1 dan weer naar de A2 richting Brussel via de rondweg van Brussel, ook zo’n lapjesdeken, richting Antwerpen. Alleen op de A1 is het echt druk, verder is dit een prima aanrij route naar huis.

Bij de grensovergang van Frankrijk naar België hebben we een korte pauze gehouden, even wat eten, naar de toilet en een rondje met de hondjes en door, want we ruiken de stal.

We hebben echt genoten, het was meer dan top, maar nu we dan toch naar huis gaan, en steeds dichterbij komen vinden we dat allebei ook weer heel fijn.

Afslag Gilze-Rijen, onze hondjes kunnen ons gewoon verstaan, ze gaan zitten, en niet meer liggen, als wij tegen elkaar zeggen: thuis. En het leuke is, dat ze ook gelijk thuis zijn als we de voordeur open doen, rennen ze naar binnen, even kijkt Bea vreemd op, maar dan vliegen ze de trap op naar de woonkeuken.

We waren om 14.40 uur thuis, en wat hebben we een mooi huis, groot, heel groot, de slaapkamer is net zo groot als heel de bus. Wij gaan er weer van genieten, we gaan het weer waarderen, oost west thuis best.

Als we aan het uitpakken zijn, alleen het hoognodige, komen de buren van beide kanten al dag zeggen, blij dat we er weer zijn, en wij blij dat we er zijn.

6300 km hebben we gereden, België, Frankrijk, Spanje, Portugal, een groot deel van Portugal doorkruist om vervolgens weer Spanje binnen te rijden aan de noord kant, en dan via Frankrijk en België weer naar huis. Een aardig rondje zullen we zeggen, en dat doen we vast nog een keer.

Ons busje heeft het top gedaan, verbruikt geen olie, hij slurpt ook geen diesel, eigenlijk voor zijn leeftijd rijdt hij best zuinig, het bed is top, heel belangrijk, want de camper kan nog zo mooi zijn, maar als het bed niet goed is is het niks. Camperen is buiten leven, maar soms kan dat gewoon niet, in de regen en kou, wil je gewoon naar binnen, en ook dan is de ruimte prima voor 2 personen. Zijn er verbeterpunt, ja die zijn er, dus ik heb weer wat te knutselen.

Eenmaal thuis was al snel Elske hier, gelijk vanuit de Hogeschool Rotterdam naar ons gereden om even lekker te knuffelen met haar moeders, Jeff kwam later onze auto brengen die 7 weken tot Elske haar beschikking stond, en hij bracht heerlijk zelf gemaakte pasta saus mee, dus even pasta koken en we hadden lekker eten. Na het eten moesten de jongelui weer weg, Elske had nog een voetbal wedstrijd en Jeff moest trainen.

Wij zitten heerlijk voor het eerst sinds 7 weken TV te kijken onder het genot van een heerlijk vers gemalen bakje koffie.”

Annemieke heeft al gebeld, die moet nog een week wachten op de knuffel, want die zijn onderweg naar Oostenrijk op ski vakantie.

De eerst was is gedraaid, ook al zeiden we vanmorgen nog, we gaan niks doen, alleen de fietsen er af.

Nu moeten jullie wachten op onze volgende reis, ik vond het leuk om te schrijven, vond het leuk dat er zoveel gelezen werd, en de enthousiaste berichten die jullie achter lieten heb ik zeer op prijs gesteld.