Romantische strasse Oostenrijk

Melk is een mooi klein stadje aan de Donau waar heel wat rivier cruiseschepen aan meren voor een bezoek aan deze stad, met zijn enorme abdij. We hebben hier op de parkeerplaats prima overnacht, en zijn niet zonder stroom komen zitten. Zelfs een heerlijke nespresso koffie konden we vanochtend gewoon nog zetten. We zijn wel bewust zuinig geweest met stroom verbruik.

Wandelen met de hondjes hier ging ook goed, we stonden aan een zijarm van de Donau waar in het zicht 2 mogelijkheden waren om de zijarm over te gaan via een loopbrug en een brug voor alle verkeer, dus rond lopen, dat kon. Over de loopbrug door een boslaan naar de Donau, waar ik precies tegenover de loopplank van een cruiseschip op een wandelpad langs de Donau uitkwam. Ik werd begroet door vele Britten die net het schip verlieten om een bezoek te brengen aan de stad, of de abdij. En natuurlijk heb ik dan gelijk aanspraak, niet omdat ze mij zo leuk vinden, maar de Jack Russels.

De weg vervolgd langs de Donau tot ik voorbij een grote camperplaats/ camping via een weg weer richting de zijarm kon lopen naar de andere brug, een rondje van een half uur, te weinig voor mij maar prima voor de bejaarde dames, ze zijn inmiddels bijna 11 jaar dat is dan 77 mensen jaren.

Ik ben nog ff doorgelopen naar de bakker: lekkere verse broodjes voor het ontbijt en de lunch.

Na het ontbijt zijn we aan de romantische route begonnen die langs de Donau loopt. Twee keer hadden we een omleiding vanwege hoogstaand water. De omleidingsweg was ook prachtig, wat is Oostenrijk toch mooi, en helemaal in het voorjaar als de natuur hier ontwaakt. De route brengt ons naar Linz, maar daar werden we niet blij van, misschien is de oude stad wat, maar waar de route langsliep gaf ons geen reden om te stoppen. Linz is een industrie stad, het stonk er zelfs .

We rijden door via de prachtig route die kronkelt door het dal waar op de heuvel toppen prachtige burchten, kastelen en abdijen staan die uitkijken op de schöne blaue Donau, de heuvels zijn bedekt met vers groene bossen of mooie weides, het is echt wonderschoon. Hoe vaak je niet door de bocht van de rivier de diepte van het dal in kijkt, met in de bocht op de heuvel een burcht en steeds opnieuw zegt: oooh….dat is mooi, echt prachtig wat een uitzicht. Tientallen keren hebben we dat vandaag gezegd. Ook de omleiding die ons inplaats van langs de rivier vanwege het te hoge water bij Linz en bij Passau om wegwerkzaamheden, over de berg leidde met aardige haarspeldbochten was mooi, met weer totaal andere uitzicht.

Wat we wel ff gedaan hebben is gestopt bij de Hofer, de Oostenrijkse Aldi voor een paar kleine boodschappen, maar vooral om weer eens in de bakken met de winkel van Sinkel rommel te kijken, zo leuk, blijft altijd iets aan mijn vingers zitten en ook bij Lineke. Mijn vangst een verdeelstuk voor op de buitenkraan waar 4 tuin slangen op aangesloten kunnen worden en magneten. Lineke een snijmachine waarmee je zonder stroom heel snel bijvoorbeeld uien kunt snijden, voor het eerst gezien bij Alice, het werkt met een trektouwtje.

De lunchpauze was natuurlijk op een uitkijkplek langs de Donau, en we hadden geluk : de zon scheen. Mooie plek aan de jachthaven met camping nog voor Passau.

Vanaf Passau hebben we de snelweg A3 richting Regensburg nog ongeveer 120 kilometer gereden naar de camperplaats die Lineke via camper contact gevonden heeft, als dat maar goed gaat. Kelheim aan de Donau, volgens camper contact moet het goed zijn en €8,50 zonder stroom

: daar moet je extra betalen voor wat je gebruikt en water ook. En er zijn toiletten. Nou, ik ben benieuwd.

De file staat aan de andere kant richting Wenen: een huge one, gelukkig is het richting Regensburg lekker rustig tot de laatste 8 km op de snelweg, daar hebben we lichte vertraging door wegwerkzaamheden, niet noemenswaardig. Kelheim staat dan al snel op de borden, so far so good, nu nog zien of we op de camperplaats uitkomen, en warempel: ik zie campers, heel veel campers, verbaasd dat het in een keer lukt, campercontact heeft het een keer goed, zelfs de prijs klopt.

We vinden een mooi plekje tussen de andere campers in precies bij een picknick tafel, dat is handig, de stoeltjes kunnen achter in blijven en de tafel ook.

Al snel zitten we niet meer alleen, aardige Duitsers, ze zijn er echt wel, kwamen ons vergezellen ook met een drankje en hapje, leuk om even te kletsen en verhalen over camperreizen te vertellen en te horen, zij hebben net zo’n klein busje als wij, alleen geen zelfbouw bus maar een Chausson, en ze zijn er net zo blij mee.

Toen we hier eenmaal zaten zag ik ineens dat we hier vorig jaar ook geweest zijn, alleen nu staan we op de grote camperplaats en toen langs de rivier op de kleine. En toen zag Lineke het ook, zij wist weer van alles te herinneren van het stadje. Hoe is het mogelijk dat je in zo’n groot land per toeval op de zelfde camperplaats beland. Kelheim gaan we nu niet meer vergeten.