Heerlijk uitgeslapen; volgens mijn iWatch mijn slaapdoel bereikt ondanks dat we niet echt vroeg in bed lagen. De avond was regenachting, toch hebben we een groot deel van de avond de schuifdeur van de bus open gelaten omdat dat zo lekker was. Pas laat op de avond koelde het te veel af voor een open deur.

Vandaag is het dan zo

ver: wij gaan voor het eerst een tocht varen met de Zilvermeeuw.

Om 11.15 lopen we richting de opstap haven aan de Amer, parkeerplaats staat al aardig vol, op de kade staan al best veel mensen, maar gelukkig is het niet druk bij de kassa. We hadden gereserveerd dus betalen ging snel. We hebben nog 15 min op een bankje op de kade gezeten, best grappig mensen kijken. Wat is dat nou voor een volk wat een tochtje met Zilvermeeuw door de Biesbosch maakt. Van alles wat, maar vooral ouderen gemiddelde leeftijd geschat op 55+ er zijn ook kinderen met ouders bij. Korte broek, sokken, van bommel schoenen, colbertje, legging putjes in de billen, t-shirt. Dat dus.

Precies op afspraak wordt er ingescheept: kwart voor 12. Gereserveerd met lunch moet je rechts naar binnen, die zitten in het onderste dek. Wij moesten links naar binnen direct de trap op naar dek 2. Ook hier zijn wat tafels gereserveerd voor lunch. Dek 3 is buiten.

We zitten aan het raam kunnen alles goed zien aan de kant waar we zitten, de kapitein vertelt via de intercom het een en ander over het ontstaan en behoud van dit nationaal park. Niet alles is even goed te verstaan, dat komt door al het geklets van de mensen om ons heen.

Het nationaal park is een beschermd gebied en het grootste zoetwater getijde gebied van Europa.

Ontstaan door de Sint Elisabeth Vloed, een stormvloed in de nacht van 18 op 19 november 1421. Het gebied was oorspronkelijk een polderland. 600 jaar geleden kon het weer dus ook extreem zijn. CO2 of boze weergeesten?

Langzaam trekt het heiige weer weg en probeert de zon door te komen, koud is het zeker niet: korte broek is prima te doen wel blij met mijn hoody.

Wat zijn dit nou voor mensen hier aan boord

en wat brengt ze hier. Wij zijn hier toevallig en dachten: och laten we is gek doen, maar de meesten hier zijn vanochtend vroeg ergens uit Nederland vertrokken om dit evenement te gaan doen. Families, vrienden groepen; gezinnen, van alles. Reünie, verjaardag, vriendinnen dag, geef het een naam, maar dat is wat je hier ziet. Het is zeer laagdrempelig zelfs in de rolstoel kun je aan boord . 2 uur is meer dan lang genoeg voor ons, hoewel wij boven de gemiddelde leeftijd zijn, vinden wij dit te passief, ff leuk tijdens de koffie met appeltaart en slagroom maar al snel slaat de verveling toe, en gaan we mensen kijken en daar meningen over delen en verhalen bij verzinnen. Luisteren naar de verhalen van de tafels om ons heen. De Zilvermeeuw kan van de bucketlist, afgevinkt, wij kunnen er over mee praten.

14 uur wordt er weer afgemeerd en wij zijn als eerste van boord. Terug naar de camperplaats Beatrix op halen en op naar Corry en Wim. 14 jaar geleden hebben we deze schatten ontmoet in Fugen Oostenrijk daar waar we jaren hebben gekampeerd. Wij altijd in de winter, en zij al jaren in de zomer. Toen we ook in de zomervakantie met de kinderen naar Fugen gingen hebben we hen ontmoet en altijd zijn we ze blijven ontmoeten. Zij hebben zelfs een aantal jaar toen de kinderen niet meer meegingen onze caravan in Oostenrijk gebruikt in de zomer zodat we de boel niet af hoefden te breken. Zij betaalden de zomermaanden, wij de winter. En sinds die tijd zijn we vrienden, we lopen de deur niet plat maar we vergeten ze nooit.

Inmiddels is het prachtig weer, gewoon heet in de zon, zelfs de parasol wordt uitgedraaid om het behaaglijk te houden. Eten en drinken is natuurlijk weer in overvloed, zelfs Beatrix is verwend met te veel honden koekjes. Zo rond een uur of zeven als de zon weer weg is koelt het af, zitten we bom vol eten en drinken, tijd om terug te wandelen naar de camperplaats om de hoek.

Bij de camperbus kunnen we met trui nog lekker buiten zitten onder het genot van 1 klein glaasje Whisky zum Verdauung zegt de Duitser, hopelijk is dat zo.

Er zijn nog 4 open plekken van de 32: voor een weekend in het na seizoen is dat denk ik best goed.

Morgen reizen we door naar Gorinchem hebben we besloten, 27 kilometer verderop.