Herinneringen



We zitten binnen, ook niet erg voor een keer; het weer is ff om zullen we maar zeggen. Wind en regen hebben vannacht bij 2 campers schade aan de luifel veroorzaakt, ook bij onze achter buren, en wij werden er natuurlijk wakker van. Ik het bed uit, want ja je hoort een bal herrie, maar waar komt het nou vandaan? Is het bij ons of bij een van de buren. Ik kijk eerst uit de raam aan de kant van de luifel, die staat keurig zoals het hoort, ik kijk aan de de andere kant naar de achterburen, daar is wat aan de hand, wat kan ik niet zien, maar de camperdeur staat wagenwijd open en er is volop licht aan. De luifel is dan al ingedraaid. We gaan weer slapen, niks aan de hand als alleen behoorlijke buien.


In de ochtend komt de wind, ik word wakker van de windsingel, het ruisende geluid van de populieren, het eerste wat ik denk: O shit, de luifel staat niet gezekerd…. ik schiet overeind, klim over Lineke heen en sta in 2 tellen buiten in mijn pyjama (boxershort met T-shirt) om razendsnel de luifel te zekeren. Pinnen in de grond en scheerlijnen er aan, zo die blijft wel staan. Ik kijk even om de hoek naar de achterburen en zie afgebroken onderdelen van zijn luifel liggen, hier is vannacht duidelijk iets niet goed gegaan.


Het is eigenlijk al tijd om op te staan maar kruip lekker nog achter Lineke die inmiddels de tv heeft aangezet om naar het journaal te kijken en natuurlijk het weer. Bea&Trics vinden het ook nog prima, die houden niet van dit weer, dus die blijven liggen in de mand.


Het weer knapt vanmiddag weer op, dus rustig aan: we wijzigen gewoon ons plan, gaan vanmiddag na de lunch wel fietsen naar Schokland en Kraggenburg.


Het miezert nog wat tot een uur of 12 half 1 en dan probeert de zon weer wat ruimte te overwinnen en gaat de wind weer wat liggen.


Er zijn al campers vertrokken en inmiddels ook weer nieuwe, ondanks het na seizoen staat de boel hier aardig vol. Voor ons is een nieuwe gast gekomen, die hebben geen hond maar een pony aan boord, of zou het toch een hond zijn, jeetje wat een reusachtig beest, ons campertje is nog te klein als nachthok voor deze Dog, en zij hebben eigenlijk maar een iets groter busje, hoe dan?


De lunch is binnen: nog een heerlijke Italiaanse bol met gerookte zalm, gisteren vers gekocht in Urk. Nog een rondje met het hondje en er op uit.


We fietsen wat af deze middag: eerst naar Schokland via Nagele, door het Schokkerbos richting de Sloefweg een van de verbindings wegen in de polder richting Marknesse. In Marknesse haalt Lineke herinneringen op: de Nederlands hervormde kerk, de lagere school, hier en daar een huis wat nog hetzelfde er uit ziet en waar vriendinnen van school woonden. Van alles wijst ze aan, maar het leukste voor mij was die smile op haar gezicht, als ze hier door de polder haar herinneringen ophaalt. Vanaf Marknesse fietsen we langs zwembad de Voorst in Kraggenburg naar Ens en zo weer richting Schokland om uiteindelijk weer in Nagele uit te komen. 40 km polder met wind. Van 13 tot 16.20 uur onderweg, en mooi op tijd terug voor Bea&Trics want die zijn gewend om klok slag 16.30 uur te eten, en als we thuis zijn komt vooral Bea vanaf die tijd ook onafgebroken naast je staan, onmogelijk om haar te missen, zij is heel duidelijk de grootste vreter van die twee.


Ik haal de stoelen voor de dag want ik wil lekker buiten uitblazen met een koud Leffe biertje, wel verdiend, maar al snel vind Lineke het iets te koud. De oplossing: zij binnen ik buiten voor de deur.


Ik vind het buiten nog heerlijk, wel met een trui, maar gewoon in de korte broek. En Lineke zit heerlijk binnen. Ik besluit om lekker te gaan kokkerellen op de bakplaat en stel voor dat mijn schatje lekker blijft zitten, en dat vindt ze geweldig. Ik maak eten, ik was af en laat de hondjes uit, niet omdat het moet, maar omdat het kan.


Lineke maakt lekker de koffie als ik terugkom van het wandelen, en zo eindigt een dag die begint met een lichte storm en veel regen in een actieve fietsdag vol herinneringen aan vroeger, en nieuwe herinneringen voor ons, voor later. Zodat wij kunnen zeggen: weet je nog die dag in de polder: 40 km gefietst om herinneringen op te doen in de wind(:

Reacties

Reacties

Tessa

Fijn dat er zoveel mooie herinneringen zijn om op te halen maar ook om samen nieuwe te maken.

Silvia Heijnen

Weer een mooi verhaal. Jeugdherinneringen ophalen.. Heerlijk

Marc en Alice

Weer een mooie dag in de pocket!

Pake willem

Wat leuk om dit te lezen hier in Griekenland.Al die indrukken zie ik nog wel voor me.Vooral dat fietsen naar de scholen bij harde wind daar.Vergeet vooral niet de groeten te doen van mij aan iedereen die daar naar vraagt! Prettige voortzetting met jullie tocht door de tijd.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!