Neuriën

Als ik het naar de zin heb dan neurie ik heel de dag, en vaak heel de dag hetzelfde deuntje. Soms heb ik niet eens in de gaten wat ik neurie, maar vandaag wel.

En we hebben een busje, en we rijden door Spanje, we genieten weer volop, van het mooie weer. En het gaat maar door het deuntje, en dan zeg maar eens dat wij het niet leuk hebben.

We hebben nog een nacht in het te harde bed geslapen, maar gezellig was het wel bij Hiltrud, jammer dat ze gisteren zo moe was en al om 21 uur naar bed moest om uitgerust vandaag Isabel op te halen in Alicante, wij eruit, Isabel er in. Vanochtend even voor Hiltrud gepoetst, honden haren weer weg, en het bed verschoond zodat Isabel nu op de plank mag. We zijn om 10 uur weggereden nadat we natuurlijk eerst heerlijk gedoucht en ontbeten hadden, Hiltrud: bedankt voor de gastvrijheid!

Eigenlijk hadden we nog geen plan als verder naar het zuiden, misschien wel naar Almería of Malaga, het is het binnenland van Cartagena geworden. Inplaats van ruim 300 km werden het er knap 100. Lineke zat naast mij al navigerend ook te kijken in campercontact, het was zulk lekker weer onderweg zodat ze dacht: we gaan maar niet te ver, nu weet ik wat voor weer ik heb.

Ineens zei ze: ja, hier gaan we heen, goede recensies, restaurant er bij, dat is heel de dag open, en we zaten op de goede weg.

We zijn beland op Espacio Finca Alegria in Cartagena. Prachtige plek: we staan aan het zwembad, dicht bij het toiletgebouw en pal in de zon. Er is een wasmachine aanwezig, een klein winkeltje en op fiets afstand, 7 km van centrum Cartagena. We hebben 10 ampère stroom, water kraan achter de bus, geen zandbak maar heerlijk op het grind. We blijven wel weer even, tenslotte hebben we nog tijd zat: het is nog lang geen Pasen.

3 uur en daar komt het bericht van Mia, vrolijke Mia aan de lijn, prima rit gehad zonder navigatie fout zijn ze naar Chalon sur Saone gereden, en nou komt het, ze maken nog een ommetje, morgen toch naar Duitsland naar Bühl: daar zit de enige Duitse camping car plaats en daar wil Peter ook nog naar toe! Ze camperen lekker door, gelijk hebben ze, ze hebben de tijd tot 29 februari, dan moet de camper schoon weer opgeleverd worden. Ze gingen nog ff lopend naar de Lidl: 25 min. lopen, wat boodschappen doen en ook weer 25 min. terug met boodschappen, aardige workout. Je kunt merken dat Peter weer beter is, hij krijgt er plezier in, missie toch geslaagd.

De wind is rond deze tijd 3 uur hier aardig aangetrokken en dat maakt het ondanks de zon toch wat frisser, geen nood want binnen in ons knusse busje is ook heerlijk zitten. Ik ben vandaag aan mijn eerste boek begonnen, van Elske gekregen met mijn verjaardag, een boek van Delia Owens, Daar waar de rivier -kreeften zingen. Eindelijk de rust om te lezen gevonden, heerlijk.

We zijn rozig van de zon, lui omdat het kan, gaan hier in het restaurant straks eten en morgen eens de omgeving verkennen op de fiets. Vandaag houden we het op een rondje met het hondje.

We gaan binnen zitten als enige, de anderen zitten buiten op het terras in de wind, waarom, geen idee, binnen zit je lekker in de zon achter het glas. We eten vroeg, we hebben eigenlijk alleen ontbeten en vanmiddag een kopje cup a soup dus honger om 16.30 uur, logisch, om 17 uur hebben wij onze pizza achter de kiezen, lekkere dunne pizza.

We kijken uit op het zwembad, en ondanks dat het niet verwarmd is, zijn er 3 die hearts die er toch ingaan, eerst onder de koude douche en dan in het koude water, brrr.