Na een woelige nacht was het moeilijk wakker worden vanochtend, de hitte heeft nu ook de caravan bereikt, die toch de hele dag zo goed als in de schaduw staat. Pas de avond zon staat recht op onze
luifel.
Om me niet te gaan vervelen ben ik geïnspireerd door het vakantie steunpakket "nogmaals dank aan Hank" zeer creatief bezig geweest.
In het steunpakket zaten twee knijpers, gemaakt door een Rotterdamse kunstenares in de jaren '70 van de vorige eeuw. Mooi beschilderde houten wasknijpers, ik dacht dat is leuk, dat kan ik ook.
In de inboedel van de caravan mee geleverde spullen zat warempel een oud ijsdoosje vol met houten wasknijpers, dus enkel de verf en de penseeltjes moesten worden aangeschaft, en die hadden ze in de
supermarkt.
Marijke blij weer wat te doen, Lineke blij, want Marijke zit te neuriën op de stoel, dat doe ik altijd als ik het naar de zin heb, dus zij kon weer heerlijk lezen af en toe een spelletje doen op de
iPad en zich verdiepen in de volgende route die we gaan maken. Zij plant de route en met de sleurhut achter de auto mag ik hem rijden.
Tussen het schilderen en het lezen door zijn we een aantal keer af gaan koelen in het zwembad, en vanmiddag met Bea & Trics naar de Seine, de Seine in en dan tegen de stroom in zwemmen met dit
weer is heerlijk, een paar bochten door aan de kant waar het minste stroom staat, en dan aan de andere kant, je door de stroom weer terug laten drijven. Hmmm.
Els vroeg gister naar de muggen, nou die zijn er zat. Mij hoor je er niet over omdat ze mij niet prikken, ja een enkele die zich vergist, en dan ten dode staat opgeschreven, of omdat ik
onmiddellijk bij de prik een mep uit deel, of omdat het bloed niet te zuipen is. Maar Lineke daar in tegen is een lekkernij, tenminste als je naar al die rode bultjes en bulten "sommige zijn echt
groot" kijkt, kan het haast niet anders dan een delicatesse zijn voor de muggen.
Gelukkig is ze al rondom bruin en valt het op een afstandje niet zo op "al die rode plekjes" op haar billen. De spuitbus deet staat naast haar.
Dadelijk voor het slapen gaan douchen,"tip van de Volkskrant" schijn je met dit hete weer beter te kunnen slapen, geen alcohol ( slechte tip) en geen sex. We hebben toch vakantie.....
We raken er al aardig aan gewend, aan niets doen. Nou ja, niets is overdreven want ik kan slecht niets doen, Lineke daarentegen heeft daar minder moeite mee, als lezen tenminste bij niets doen
hoort......een boek per dag, pfff.
De taken zijn verder "scheef" verdeeld: zo laat Lineke elkemorgen om 8.30 uurde hondjes uit en geeft ze eten, en ik doe de rest, "uit vrije wil" ik wil maar een ding:niets op uur en tijd maar
wanneer ik er zin in heb, en dat gaat me goed af.
Een kleine correctie past hier wel, Lineke ruimt de hut op.
Mijn dag zit dan toch redelijk vol activiteiten.
Sporten, Water halen, koken, en afwassen, ( Lineke droogt af) en heel veel zwemmen. Het is nu te warm om een stadje of dorp te bezoeken, we zitten eigenlijk een beetje vast op de camping, geen
straf want er is hier genoeg te beleven.
Het is hier gezellig met al die Brabanders!!
Vandaag troffen we een stel uit Drunen, dat is om de hoek bij ons eigen naturisten terrein in de Moer, maar ze kenden het niet. Ze gaven ons nog wat mooie terreinen door langs de route die wij gaan
rijden als het minder weer wordt.
Het ziet er naar uit dat we maandag 200km verder naar het zuiden trekken, volgens de weersvoorspelling is het dan zo'n 10 graden kouder, 27 graden, mooi om dan weer en route te gaan.
We zitten nu in de Champagne streek, en eigenlijk willen nog minstens 1 champagne huis bezoeken, misschien morgen aansluitend aan het boodschappen doen.
Het is vandaag zo warm geweest dat het zwembad in plaatsvan 19 uur tot 22 uuropen is, ga zo direct dus nog even heerlijk zwemmen.
Vanochtend weer begonnen met mijn dagelijks uurtje sport. Laatste week helaas niet kunnen doen omdat ik steeds hoofdpijn had, bijna non stop zo'n zeur kop, kwam vanuit de nek en gaf het meeste
ongemak achter mijn linker oog. Nu ik redelijk uitgerust ben is het gelukkig weer weg. Verder hebben we samen in de zon gelegen en veel in de schaduw, zijn we om het uur even gaan zwemmen om af te
koelen, water is inmiddels 26 graden maar omdat het zo heet is voelt het koud aan. Lekker.
De Fransen hadden vandaag een feestje of zo iets, praktisch alle vaste kampeerders van deze vereniging hadden zich bij verzameld en zaten al vroeg aan de wijn. Aan een lange dis onder de bomen.
Waren allen volleerde drinkers blijkbaar, heb geen ongetogen woord gehoord.
Voor Bea en Trics een zware dag, vanmiddag op het heetst van de dag ben ik er weer mee naar de Seine gewandeld zodat ze weer even lekker konden zwemmen, wel aan de lange lijn, anders ben ik bang
dat ik ze in Parijs moet gaan ophalen, het stroomt hier namelijk stevig.
Om ons hoofd te beschermen tegen deze zon, hebben we weer iets uit ons vakantie steun pakket kunnen pakken, gelukkig weet Hank wat vakantie is en hebben ze ook rekening gehouden met extremen. De
hoedjes!!!
Tijdens onze diner, "heerlijke pasta met garnalen in vissaus" gemaakt van kant en klare vissoep met extra's voor de pikante smaak van de chef zelf, vloog er een grote luchtballon over de camping.
Mocht er binnenkort een foto van ons verschijnen op het internet, dan is dat waarschijnlijk een lucht foto.
We zitten nog heerlijk buiten, de zon is inmiddels weg, de kaarsjes branden in de boomstam van Rook, het is muisstil op af en toe een schreeuw van vechtende katten na, de hondjes maar vast gezet
aan de lange lijn voordat ze dadelijk in het donkere bos verdwijnen, achter de katten aan.
Heerlijk uitgeslapen, gelukkig staat de caravan in de schaduw s'morgens waardoor het lekker koel blijft binnen. Het is al vroeg prachtig weer dus na het ontbijt vlug richting Troyes om boodschappen
te doen.
Ik kook de hele vakantie, zodat Lineke ook een vakantie gevoel heeft, dus ik doe ook de boodschappen. Groenten vlees drank stukje Franse kaas en hoppa €60 lichter, ik doe nooit boodschappen en
dacht dus onmiddellijk dat de caissière een fout gemaakt had, zo duur, er ligt amper iets in mijn mandje, maar Lineke zei : nee hoor, is altijd zo duur.
Rond de koffie weer terug op het kamp, hondjes blij en wij ook want het is al goed heet. 30 graden volle zon strak blauwe lucht wat doe je dan?? Genieten. Poeleke in poeleke uit, in de schaduw, in
de zon. Met de hondjes naar de Seine zwemmen in het snelstromende water van de hier nog kraakheldere rivier, slechts een beekje.
Dan wordt het van zelf16.00 uurtijd voor een biertje stukje stokbrood lekker Frans kaasje, vive la France!!
De warmte blijft lang hangenom 18.00 uurzitten we nog in de volle zon, nog maar eens de poel in, heerlijk afkoelen. De Fransen zijn nog aan het petanque spelen of ook zij bevinden zich in of aan
het zwembad, en hier en daar zit een groepje in de schaduw lekker aan de wijn.
Er zijn nog veel Hollanders, bijna alle gasten op deze verenigings camping komen uit ons land. Makkelijk voor mij, hallo gaat beter dan bonjour. Bovendien gaat iedereen gelijk Frans praten tegen je
als je bonjour zegt dus zeg ik hallo, en zie ik de Hollanders denken hoe ziet zij dat toch, aan de neus?
Om zoveel mogelijk tot rust te komen ben ik weer aan een boek begonnen, valt niet mee voor een type als ik, want als een boek me niet onmiddellijk grijpt weet ik aan het einde van de bladzijde al
niet meer wat ik gelezen heb, ik ben met mijn gedachten dan allang ergens anders. Kan nog niet zeggen of het wat wordt met dit boek, doe mijn best, heb nog niet opnieuw hoeven te beginnen, maar ben
ook nog niet ver gekomen. We zullen maar zeggen het was een beetje te heet.
Lineke kan dat de hele dag, als ik haar daar niet vanaf hou met mijn gezever. Zij vindt het wel tof als ik ook lees.
Bijna19.00 uurtijd voor de chef kok om aan de voorbereiding te beginnen.
Eerst de cobble stone aan zien te krijgen, al hoewel ze zeggen in hun gebruiksaanwijzing dat je moet uitkijken, er kan een steekvlam ontstaan bla bla bla, is het voor mij de enige ergernis van het
hele ding. Eenmaal de vlam in de pan is het geweldig. Gelukkig hebben we dat eendje uit ons vakantie steunpakket dus even rustig zitten kijken naar het heen en weer wiegen en waggelen van het solar
eendje en de rust was wedergekeerd, totdat Lineke die net niet champagne opende met een knal en er minstens een glas van dat kostbare heerlijke vocht de lucht in spoot.... Vlug weer voor het eendje
diep ademhalen en de stress weg puffen en vooral niet zeggen:moet je mij laten doen, maar ik geloof dat ik dat toch heb gezegd.
De Joop sla is toch een beetje Marijke sla geworden, al hoewel hij verdacht veel weg had van die van Joop, enkel de avocado die ik toegevoegd had was het verschil, heerlijk.
Op de cobb de spies gebraden en daarna de warmte gebruikt voor het verwarmen van het afwaswater en nu brandt hij nog heerlijk als kampvuur. Zeg maar eens dat hij niet multi functioneel is.
Zittend bij het kampvuur genieten we nog heerlijk van de rust die het intreden van de nacht ons biedt hier op dit prachtige plekje ergens in het bos langs de Seine in Verrieres.
De dag begon nog wat bewolkt, maar voor dat we de sleurhut aan de tractor hadden zitten kwam de zon al weer langzaam achter de wolken vandaan.
Het kamp hadden we snel afgebroken, de luifel hadden we ivm. de regen en een snel afkoelende avond maar niet opgezet, dus enkel in de caravan de spulletjes vast zetten zodat die niet door heel de
wagen heen stuiteren, daarna de pootjes omhoog "slechts een druk op de knop" en de auto er voor, fertig, wij kunnen weer en route.
Tegen 10 uur rolden we de camping af richting Troyes via de groene route. We hebben vakantie willen niet harder rijden dan 100 km per uur dus zijn wij van mening dat we op de peage route niets te
zoeken hebben. Die laten we links liggen en soms ligt hij rechts.
Na 2 uur door een prachtig landschap te hebben gereden (gisteren hadden we de lapjes deken op het wegdek) vandaag er naast. Afwisselende graanvelden in het geel met suikerbieten in het groen,
keurig in blokken, glooide het langs de weg, van dorp naar dorp. We zijn op een parkeerplaats langs de weg, bij ons noemen ze dat een pechstrook, gestopt om even te pauzeren. De hondjes Bea &
Trics even uit de bench, pootjes strekken wat drinken en een plas doen, en wij hetzelfde.
Wij zaten er prima in de berm op onze Love Seat, maar de combinatie stond toch wel dicht langs de weg, telkens als er een vrachtauto passeerde stond de boel te schudden. Volgende keer toch maar een
veiliger plekje zoeken.
Tom Tom weet ook hier weer prima de weg, soms is hij ons even kwijt, soms probeert hij me een straat in te laten rijden waar ik niet in mag, maar al met al is het een geweldig ding.
Via kruip door en sluip door straatjes in van die leuke dorpjes zijn we toch in Verrieres aangekomen, we kwamen wel van een andere kant als vorig jaar, gelukkig zagen we net op tijd de ingang van
de camping. Om de bocht te maken rechts richting de camping poort moest ik wel via de linker berm aan de bocht beginnen, maar met Lineke als bij rijder is dat geen probleem. Hup even de auto uit en
als ervaren klaar-over het verkeer stil gezet en daar kon ik dwars de weg over om de over haakse bocht naar rechts te maken, gelukkig in een keer goed.
We zijn er klok slag half 2, prachtig weer, mooi op tijd, dus we hebben een leuk plekje kunnen vinden om ons camp voor de komende dagen op te bouwen.
Natuurlijk met een beetje stress want er is altijd wel iets vergeten, kleinigheidje: de receiver. Wat betekent dat, in het kort: geen TV. Is dat erg, nee lezen en een spelletje doen is zeker zo
leuk.
Maar om tot rust te komen na al het zoeken hebben we uit ons steun pakket het solar eendje genomen dat in de zon heen en weer wiebelt als in een meditatie, ik werd er weer helemaal zen van.
Nadat we gisteren de caravan bij de dealer hebben opgehaald, die er een mover en " je leest het goed"electrische pootjes heeft onder gezet zijn we vertrokken.
Rond 11.30 uur richting Heusden Belgie waar onze Belgische vrienden Hilde en Jos wonen. Twee jaar geleden ontmoet in Frejus, en sindsdien zo nu en dan gezellig contact mee. Deze keer uitgenodigd op
een feestje. Met de caravan een ritje van 2 uur.
Daar aangekomen onze nieuwe speeltjes even uitgeprobeerd, eerst met de auto de caravan achteruit de oprit op gereden, verhard met split is voor de mover toch een klus, alleen de verfijning met de
mover gedaan, resultaat; hij stond strak naast de heg.
Zo goed als waterpas zetten met het neus wiel, en als de wielbasis nu ook redelijk waterpas staat, dan doen de electrische pootjes de rest. Heerlijk zo'n luie wijven caravan.
Het feestje was top, gelukkig viel de drank (cava)deze keer goed, bier kan ik beter niet drinken, dat gist door..... Lineke is een grote meid, altijd fit de volgende dag.
Heerlijk geslapen rond 8.30 uur aan de dag begonnen: eerst rustig wakker worden, Hilde had voor een voortreffelijk ontbijt gezorgd, zeg maar brunch, heel de dag niet meer aan eten gedacht.
Rond 11.45 uur vertrokken richting Troyes, en we zien wel hoe ver we komen. Het weer was echt Hollands, en voor diegenen die dan niet weten wat voor een weer; REGEN.
Bij Signy-L'Abbaye hadden we er genoeg van en zijn we gestopt op een camping municipal, iets ten noorden van Reims, morgen nog 200 km en dan zijn we in Verrieres en dat ligt bij Troyes, leuke
verrenigings camping aan de Seine, zijn we vorig jaar ook een paar dagen geweest, en omdat de weers verwachtingen heel goed zijn de komende dagen, vinden we dat een mooie plek, zon en stromend
water, klein strandje aan de oever van de Seine die daar nog een stromende beek is met zuiver water.
Eenmaal op de plek geinstalleerd, onder het genot van een klein biertje, (een moet kunnen zonder gisting) hebben we ons onderdrukte verlangen om dat pakje onder ons bed met de letters: vakantie
overlevingspakket geopend. Gekregen van bezorgede mede kampeerders van ons thuis terrein, met het nadrukkelijke verzoek dit pas te openen op de eerste camping.
Nou willen jullie natuurlijk heel graag weten wat er in zit, we zullen elke dag een presentje onthullen.
Deze bezorgde mede kampeerders, hebben uit ervaring een met zorg geselecteerd pakket samengesteld, zodat bij heimwee, iritatie, tegenvallende hitte dan wel vochtigheid wij ons toch goed blijven
voelen.
Nu hebben jullie vast een beeld van wat er allemaal in deze overlevings box zit.
Tot morgen.
We hebben afscheid genomen van weer een gezellig stel. Om 9 uur de auto ingeleverd, keurig op tijd. Voor slechts $15 afgezet op het vliegveld waar om 12 uur ons vliegtuig naar Singapore vertrok. Ja
zo'n vlucht, wat doe je dan, beetje vervelen, filmpje kijken, puzzeltje maken, rondje lopen, en vaak op de klok kijken. Maar ook hier kwam een eind aan ineens ben je dan toch in Singapore. En daar
zitten we dan, wachten slechts 6 uur op de volgende vlucht dat is balen maar het is niet anders. De ogen vallen bijna dicht want voor ons is het nu eigenlijk nacht. We zijn al 7 uur terug in de
tijd gevlogen: ik probeer wakker te blijven zodat ik tijdens de volgende vlucht goed lang slaap. Want die jetlag de eerste week van de vakantie wil ik niet weer.
We hebben er nog gewoon een volle dag van genoten, uitgeslapen, lekker ontbeten in deze gezellige B&B, weer fantastisch gevonden door Lineke, en toen naar het centrum van deze prachtige stad
met een gebroken hart. Letterlijk een gebroken hart.
De botanische tuin hier is prachtig, vooral de rozentuin. In die tuin zie je niets van de aardbeving van 5 jaar geleden, maar goed en wel de tuin uit, zie je de eerste prachtige gebouwen in de
steigers staan. Maar hoe dieper je naar het hart van de stad loopt, hoe erger het wordt. Tot je in het midden bent, en ziet dat er eigenlijk geen centrum meer over is. Geen winkelcentrum, geen
hotels, ja hier en daar is wat opgepompt. In containers zijn winkeltjes gemaakt, en die blokkendozen zijn speels op elkaar gestapeld in verschillende kleurtjes zodat het toch wat lijkt.
Hier en daar zijn de gebouwen helemaal verdwenen, maar er staan ook een aantal grote gebouwen helemaal leeg, beetje spookachtig leeg zo midden in zo’n centrum. De trambaan is nog in takt, en daar
rijdt een antieke tram op door de stad, een soort rondleiding door het gebroken hart.
Ze werken hier 7 dagen in de week, om de stad zo snel mogelijk weer op te bouwen, en dat gaat redelijk: sommige gebouwen zijn al helemaal nieuw, veel echte oude schatten worden gerestaureerd, een
hele klus, om tot in de details de boel te restaureren, dat kost heel veel tijd, en vakmanschap.
Voor diegene die naar Nieuw Zeeland zou willen om te werken en te wonen: wordt bouwvakker, en je bent binnen. Hier is de komende jaren nog heel veel werk.
Het kan daar heel druk zijn, omdat er vaak cruiseboten liggen, maar vandaag was het rustig. We hebben er heerlijk rond kunnen wandelen en nog wat dingen kunnen bekijken, lekker op een terras een
biertje gedronken en rond 4 uur weer richting Christchurch. Op de heen weg hadden we daar op het hoogste punt ongeveer een eet tentje gezien met een prachtig uitzicht, en daar zijn we een hapje
gaan eten. Top Hill Vieuw, toepasselijke naam toch. Vieuw was goed, maar uit eten moet je je hier niets van voorstellen, de vis en chips in Jacksons Bay is het lekkerste wat we hier (uit) gegeten
hebben, en wat is nou vis en chips!!!! Maar goed dat we zelf lekker kunnen koken!!!
De boel is gepakt, we drinken de fles leeg en hopelijk slaap ik, anders duurt de nacht zo lang, verder is het niet zo erg, want dan slaap ik wel in het vliegtuig. We ontbijten om 8 uur, leveren om
9 uur de auto in en om 12 uur vliegen we. We moeten 6 uur wachten in Singapore, op de vlucht naar Amsterdam dat is minder leuk, we nemen daar op het vliegveld een kamer om te slapen, al rusten we
maar, want daarna hebben we de nachtvlucht naar Amsterdam, en daar zou slapen helemaal top zijn, dat scheelt in de jetlag!
