En route

En route

De eerste etappe zit erop en het ging fantastisch. De wekker stond op 7.30 uur, geen tijd voor vakantie maar ja, er moest nog afgetankt worden en de camper van Peter en Mia moest nog naar de weegbrug. Met dit laatste zijn we begonnen, want als er echt te veel in zou zitten dan moeten we thuis de boel herinrichten zei Mia, dus ga eerst maar wegen en kom dan maar terug. De weegbrug is gelukkig dichtbij, klusje was dus zo geklaard, gewogen 3480kg, lijkt goed, een kleinigheidje: gemeten zonder passagier, scheelt 60 kilo schoon aan de haak, maar ja zo zit ze niet in de camper. Overbeladen met een kleine 45 kilo, zijn we na het ontbijt, 46 kilo gewoon, vertrokken met eind bestemming Charleville-Mézières, camping carpark aan de Maas, mooie plaats.

We zijn zonder enig oponthoud op de plaats van bestemming aangekomen, dat zag er vanmorgen toen we het ochtendnieuws hoorden ff anders uit. De Belgische boeren hebben voor velen vandaag roet in het eten gegooid, gelukkig voor ons niet, geen boer gezien op onze route. Via Maastricht bij Visé de grens over langs Luik, Namen richting Dinant, maar het laatste stuk hebben we binnendoor gereden ergens in de middel off no where, (vast een oude smokkel route) zijn we naar Charleville gereden.

Om 15.05 zijn we gearriveerd, mooie plek aan een inham van de Maas bij de jachthaven. Charleville-Mézières is een mooie plaats, echt Frans, toeristisch, prachtig plein vol terrasjes en bistro’s, wij hebben gekozen voor wijn en bier uit de krat in de garage van de camper, want tja, 46 kilo moet er toch uit.

Een wandeling hier langs de Maas, de voetgangersbrug over het centrum in was voor ons lekker, maar zeker voor ons koninklijk gezelschap Bea&Trics. We hebben de route voor morgen al in getoetst: Chateau- Chinon, tolweg uit gevinkt, 5,5 uur , boeren vermijden.

Gedenkwaardige dag!!

We zijn weer begonnen aan een klein reisje, nou eigenlijk een flinke tocht, we hebben 9 weken de tijd geloof ik. Waar gaat de reis naartoe: Spanje, Portugal, maar natuurlijk ook Frankrijk. Op de heenreis rijden we er slechts doorheen zodat we zo snel mogelijk in het zonnige zuiden zijn, maar onderweg naar huis ergens half Maart zullen we zeker ook weer een stuk van Frankrijk onder de loep nemen.

Gisteren zijn wij al vertrokken van huis, naar Wijchen, ook een beetje thuis, zodat we vandaag mooi op tijd waren om de huur camper voor Peter ( mijn broer)en Mia op te halen. Zij reizen 3 weken met ons mee. Heel bijzonder want ze hebben nog nooit gecamperd. Deze reis is bedoeld om te leren camperen, ervaren en beleven en wel of niet verliefd worden op camperen.

Het inruimen was al een hele klus, de camper is groot (ruim 7 meter) met veel opbergruimte wat uitnodigt om veel te laden, echter zit er een limiet aan het gewicht, 3500kg. En als je al die kasjes ziet dan denk je snel, ooo dat truitje kan ook nog wel mee, en deze schoenen staan beter onder die broek. Het gevolg is 5 paar schoenen 4 lange broeken ( we gaan naar de zon) zo’n beetje al het ondergoed wat er thuis in de kast ligt en dit allemaal 2x want ons Peter kan ook op de catwalk, voor elke dag wat anders.

Dan de proviand: morgen zijn we in Frankrijk het land van de wijn, maar in de voorraad krat zag ik al 3 flessen wijn staan, en ongeveer 30 blikjes bier, voorlopig hoeven we niet naar Leclerc. Het is te veel om op te noemen, maar wel “heel lekker” en veel.

Morgen voor vertrek toch maar ff naar de weegbrug, kijken of we niet over het limiet zijn.

Wij met ons kleine busje, wegen gepakt en gezakt voor 9 weken 3060, mogen 3300 wegen dus kan altijd nog wat in ons busje.

1 februari 44 jaar geleden trouwde ons André (mijn andere broer)met Annemie, de zus van Mia, de oplettenden zien nu dat mijn broers met zussen getrouwd zijn. Annemie is 8 december 2023 overleden, en vandaag is Annemie weer thuisgekomen: precies vandaag, 44 jaar later, 1 februari staat ze thuis weer in de vensterbank, we zijn daarom nog niet vertrokken, hebben de tijd genomen om dit moment nog samen te delen, met een lach en een traan, zo gaat dat, want al zal ze er nooit meer zijn, ze is er altijd bij.

Vanavond vroeg naar bed, morgen op tijd vertrekken, einddoel morgen Charleville- Mézières, ongeveer 330km : zijn we net in Frankrijk.

De zon schijnt weer volop

Na een iets minder dagje heeft het weer zich in de Achterhoek weer hersteld. We hadden een koude nacht, wat ik overigens zalig slapen vind. Het was slechts 15 graden in de bus, heerlijk. Hier wakker worden, de schuifdeur open en dan die blue Sky, dauw op het gras en de hertjes en reeën in de wei is toch het mooiste wat er is. Het geeft een gevoel van ultieme vrijheid.

Aan elk feestje komt een eind, dus ook aan dit feestje: we gaan richting huis, althans vast naar Wijchen maar dat is ook een beetje thuis, daar liggen mijn roots. Of we dan vandaag ook door rijden is de vraag, maar ik denk het niet.

We gaan nog en keer naar Annemie in het ziekenhuis en het is best zwaar, niet alleen voor mij, maar voor ons allemaal, maar aan de andere kant is het ook heel fijn om met z’n allen te zijn, samen huilen en verdriet delen is veel fijner dan alleen.

We blijven hier op camping Achterloo ( bij ons Peter in de tuin)lekker nog 1 nacht en morgen naar huis, en ik denk dat we van de week hier al weer zijn.

De vakantie zit er op, morgen bus poetsen en maandag weer naar het werk.

Op naar Vorden!!

Rond een uurtje of 11 zijn we vertrokken richting Vorden waar wij een bezoekje brengen aan het vakantie huisje van onze buren op chalet park De Reehorst. Eigenlijk hadden we nog willen gaan fietsen, maar door de wind die wat fris aan voelde had Lineke geen zin. Onderweg naar Vorden kwamen we langs Ruighenrode, ook een chalet park midden in het bos, met brasserie, dus hup daar gaan we eens kijken, kunnen we gelijk ff met de hondjes door het bos wandelen en koffie drinken op het terras, gezellig.

Bij de boswandeling kwamen we er achter dat we op een MTB circuit aan het wandelen waren, gelukkig was er geen wedstrijd. Nadat we de beentjes gestrekt hadden zijn we heerlijk op het terras in de laatste zon zo’n beetje, want de regen komt ook hier vanmiddag, lekker koffie met taart gaan eten, we slaan de lunch wel over dan compenseren we dat weer. Nou mooi niet!!

Door naar Vorden, eerst maar eens naar het centrum, bus parkeren, hondjes mee en Vorden verkennen, bij de eerste winkel blijft er al een sjaal aan de vingers hangen, alles 50% dus die moet mee. We vinden een parkeerplaats waar we eventueel vannacht kunnen staan, helemaal aan het begin van het centrum kun je gratis lang parkeren, verder is alles blauwe zone. Tegenover die parkeerplaats is de volgende winkel: nou ja, 10 winkels in een met allemaal streek producten, en linnen jurkjes en daar blijft weer wat plakken.

Uiteindelijk zijn we o zoek gegaan naar een camperplaats waar we rustig weer vanaf kunnen rijden en vanavond weer terug er op zodat we niet op een parkeerplaats in het dorp overnachten, ik vind een camperplaats toch fijner.

Gevonden 6 km van de Reehorst waar de buurtjes zijn en dat is prima. We laten de stroom kabel achter en ons opstapje zodat we straks er zo weer op kunnen. Het is 6 min rijden dus echt om de hoek, maar wel over allemaal smalle weggetjes door het bos, vooral terug in het donker was dat goed oppassen geblazen, kan zo een ree oversteken of iets dergelijks.

Onze buurtjes hebben het goed voor elkaar in de Achterhoek, op een mooie plek langs de rand van het park staat hun chalet, mooi stukje grond er omheen, heerlijk voor de honden. Echt leuk. Gezellig buiten op het terras een lekkere cava gedronken voordat we in Vorden bij Grand café het Meestershuis heerlijk hebben gegeten, leuk concept: je bestelt steeds kleine meesterwerken, als een carpaccio, zalm ingelegd in bietensap, gekonfijte eendenborst , stukje diamanthaas minikroketjes : gewoonweg lekker maar vooral heel gezellig. Een leuke afsluiting van onze geweldige vakantie in eigen land.

Morgen nog naar Wijchen en dan naar huis.

Terug naar Rondje Twente

Het was een hele trip ff op-en-neer naar Hiltrud, met een overnachting. 200km gereden vandaag om weer in Twente te komen, maar niet voor niets. Het is 13 uur als we weer heerlijk in de zon voor ons busje zitten op weer een hele mooie plek camperplaats Sploder Stea in Holten. Salland heet het gebied hier en we gaan er zo dadelijk maar weer eens door heen fietsen om te bekijken wat hier allemaal te zien en te beleven is.

Sploder Stea, wat zou dat betekenen, geen idee, maar ik zoek het uit. Hier staan 8 campers, lang niet vol, er is wel plek voor 25, maar voor eind september vind ik het geen slechte opkomst.

Het was druk onderweg, de kortste route vanuit Hiltrud naar hier ging eigenlijk via Krefeld, maar vanwege wegwerkzaamheden, dus file, was de snelste route nu via Venlo, Nijmegen naar de A50. Ook druk, maar je kon wel gewoon doorrijden. Althans……

Wat zijn er toch sukkels op de weg, er reed een klein geel oud Suzukitje steeds voorop in de file op de linker baan, snelheid plus minus 97 km. Zelfs als ze bijna van de weg werd gedrukt door een vrachtwagen/ bestelwagen ( net geen 3500 kg) bleef ze links, die wagen haalt haar uiteindelijk maar rechts in, nu is het mijn beurt om te kijken of ze wellicht rechts wil gaan rijden. Ik knipper met mijn lichten, geen reactie, ik doe dit nogmaals, geen reactie, nou dan ook maar rechts voorbij, ik ga dus naar rechts, zij ook, of toch maar niet, weifelend zwalkt ze tussen links en rechts en kiest voor rechts, en ik kan gelukkig inhalen zoals het hoort. Tijdens het voorbijrijden wijst Lineke nog belerend naar de doos dat ze rechts moet rijden, maar de doos gaat na mijn inhaalmanoeuvre weer gewoon links rijden om de volgende file te creëren. Hopeloos. Nog lang heb ik haar in de spiegels kunnen volgen en iedereen ging er rechts voorbij.

De fietstocht, iets korter dan andere keren, het weer was een beetje dreigend, maar toch hebben we 22 km gefietst. Ik wist dat ik de route kon inkorten bij punt 71 door dan 70 te volgen inplaats van 94 en dan nog een hele lus fietsen om bij 70 uit te komen. Ruim een uur hebben we gefietst en nu zitten we toch weer in de zon met een beetje wind voor ons busje.

Ons rondje Twente is rond, we hebben nu op alle 5 de camperplaats gestaan en 1 of 2 nachten doorgebracht. Als je van natuur, fietsen en wandelen houd is het zeker de moeite waard om dit rondje te doen.

Overdinkel, Geesteren, Haarle, Bentelo, Holten. Echt de moeite waard. Ons hoogte punt qua camperplaats was Skop’nboer in Overdinkel, waarom: toch vanwege het ontvangen worden en de gezellige indeling, om een soort rotonde, en de overdekte fietsenstalling met oplaad punten. Als tweede Geesteren: daar sta je ook fantastisch en werden wij ook heel gastvrij ontvangen door de eigenaresse. De rest is vergelijkbaar met elkaar, alles zelf regelen, zoek maar een plek, geld in een envelop stoppen bij vertrek, alles op basis van vertrouwen, en dat heeft natuurlijk ook wat. Op elke plek hebben we wel de eigenaar gesproken, bij aankomst of vertrek of gewoon omdat ze s’avonds ff langs komen, en ze zijn allemaal even gastvrij, open, eerlijk, en gezellig. Net Brabanders met een raar accent.

De omgeving van Haarle, Sallandse heuvel rug, vonden wij het meest variërend en dat sprak ons het meeste aan. Waar we van opkeken in Twente, waren al die wijngaarden, ook hier is er weer een om de hoek en kunnen we in het winkeltje op de camperplaats wat van die wijn kopen, en dat gaan we zeker doen.

Qua prijs /kwaliteit zijn ze alle 5 prima en bij alle 5 sta je op het erf van een boerenbedrijf : de een nog in volle gang en de ander al gestopt met boeren.

Sploder Stea, wat betekent het: Espelo, daar begint het mee, in het dialect zeggen ze hier tegen iemand die uit Espelo komt een Sploder, en Stea betekent plekje. Origineel bedacht dus, Sploder Stea. Onze stempel kaart zit vol, we hebben in 8 nachten alle 5 de plekken bezocht! Ons presentje is een leuke tool, fles opener gecombineerd met een waterpas, wij komen zeker terug naar Twente!! (al is het maar voor de wijn(:)

Langs Nijmegen

Vandaag maken we een uitstapje, inplaats van de volgende Twente camperplaats gaan we via Nijmegen (Radboud umc) naar Kaarst Duitsland. Hiltrud is jarig en die gaan we feliciteren en Annemie van ons André ligt weer in het ziekenhuis, gaat niet zo goed.

Vanochtend toen wij opstonden was er al een camper weg, en in die andere twee heb ik eigenlijk geen leven gezien, denk dat die hier staan voor vulling, zo van kijk er staat wat. Alle camperplaatsen van het rondje Twente zijn tot nu toe prima, de een wat gezelliger aangelegd dan de andere, maar prijs kwaliteit eigenlijk top. Toch was het bij de eerste 3 druk en hier niets te doen, hoe dan? vraag ik me af.

Waar we vandaan kwamen, de Sallandse heuvel rug stond de camperplaats nog vol en 35 km verderop niets te doen. Waarom? Sanitair was hier beter dan daar, prachtige douche ruimte, wc apart, goede plek voor de afwas, wasmachine, allemaal dubbel plus. Jammer dat dat aanmelden aan die paal wat lastig ging, maar dat kan de reden nooit zijn. De camperplaats eigenaar vroeg het zich ook al af, hij zei: zo moet er geld bij, en dat snap ik €16,02 moesten we afrekenen, en de pin werkte ook niet, dus nu moet hij ons nog een tikkie sturen, en dat heeft hij vandaag nog niet gedaan en het is bijna 23 uur. Hij zou de camperplaats wat gezelliger kunnen indelen, het is nu een grote parkeerplaats van gras met stroompalen. Terwijl die andere allemaal rondes waren, staat gezelliger, en de ligging doet natuur ook wat, hier was geen echt natuurgebied, maar echt de Hof van Twente. Toch hebben wij gisteren een prima fietstocht gehad met onverwacht een leuk slot op die wijngaard.

Hiltrud was blij dat wij toch de moeite hadden genomen om te komen, feest hier en verdriet in Nijmegen, twee emoties op een dag. Toch ben ik blij dat we voor allebei de moeite genomen hebben.

Morgen terug naar Twente de laatste camperplaats van ons rondje Twente. Op naar Holten.

Bentelo

Vandaag zijn we naar Bentelo vertrokken nadat we natuurlijk eerst alles op ons gemak hebben voorbereid voor vertrek.

Gisteravond hadden we nog een cadeautje, voor ons op de wei verscheen bij zonsondergang een reeën drietal, prachtig om te zien, vooral als ze wat horen en dan stokstijf met de oortjes omhoog je aankijken, en ineens springen ze vliegensvlug weg de wei uit en verdwijnen weer in de bos rand. Achter de bosrand loopt een spoorlijn, en heel vaak hebben we de trein horen claxonneren en wisten we niet waarom, nu denk ik dat ze dat doen voor de reeën, maar zeker weet ik dat niet.

Vanochtend met mijn wandeling door het bos heb ik nog eens extra opgelet of ik ze zag, maar nee geen ree gezien, maar wel de trein horen claxonneren, ik schrok er zelfs van, het was best vlakbij zonder dat ik de trein zag.

Zoals elke tocht die we hier in Twente maken, was ook deze niet meer dan 35 km. Ook nu waren we dus weer rond de middag op de plaats van bestemming: camperplaats de Bentelose Esch in Bentelo. Mooi grote camperplaats, maar ten opzichte van de andere die we tot nu toe gehad hebben is het hier heel rustig, er stonden slechts 3 campers en er is plaats voor zo’n 35 á 36 campers.

Het aanmelden via de aanmeld zuil ging niet helemaal soepel, het aanmelden opzich wel, maar de stroom werkte niet. De buurman had het zelfde probleem gehad, en nadat hij zich afgemeld en opnieuw aangemeld had werkte het wel. Nou, bij ons niet. Drie keer en nog geen stroom, toen getest met het stroom punt van de buurman of het soms aan ons lag, gelukkig niet. Dus bellen met de eigenaar en die kon op afstand zorgen dat wij stroom hadden. Eind goed al goed, een kleinigheidje, de meter loopt niet, jammer voor de eigenaar, wij hebben stroom.

Ik zet weer een leuke fietstocht uit, eens kijken hoe mooi het in dit stukje Twente is.

Weer heel anders dan 35 km verderop. Hier meer boerenland, ook wel wat bos, we zijn langs het kanaal gefietst, hebben een prachtig kasteel gezien en het mooiste was de wijngaard. Hof van Twente! Heerlijk op het wijnterras midden in de wijngaard een proeverijtje van 3 verschillende soorten wit, een brut, en twee rode wijnen, met natuurlijk de bijbehorende hapjes. Ie könt de leefde preuven in ‘t glas ( Herman Finkers) en das helemaar waar.

We zijn hier maar 1 dag en hebben er uitgehaald wat er inzit, flinke fietstocht, onderweg nog een fietstas gevonden met fiets gereedschap, komt altijd wel en keer van pas. En een wijngaard met heerlijke wijn, waar natuurlijk een doosje van in de fietstas paste. Een beetje teut zijn we wel, maar de wijn thuis is ook lekker.

De hondjes blij dat we er weer zijn, ze hebben eten gehad, ik ga eens kijken of we hier ook een mooi stukje bos hebben om te wandelen met ze.

Geen bos maar wel een hele rustige landweg, ben 1 auto tegengekomen en dat bleek later de camperplaats eigenaar. Rondje tussen de weilanden van 3 km dat is genoeg voor de dames Bea&Trics.

We hebben weer lekker buiten kunnen bakken op de plaat, ik kan niet anders zeggen dan: wat hebben we het goed.

Een hele mooie dag!

Vandaag hebben we de gouden medaille gehaald, de langste fietstocht van deze vakantie 42 km door pracht en praal. Wat is dit een mooi gebied, de Sallandse heuvel rug. Door bossen over de hei, door prachtige dorpen als Hellendoorn en Nijverdal, door het Regge dal, hier liep de fietsroute echt langs de Regge, een natuurgebied waar je de pony’s op het fietspad tegenkomt, een hele kudde met zelfs een pas geboren veulen er bij. Echt fantastisch.

Op de hei zagen we een hele grote kudde schapen, wat is de natuur in Nederland wonder schoon. Frankrijk, Duitsland Oostenrijk en Spanje hebben natuurlijk ook allemaal wat, maar dicht bij huis is het ook echt prachtig. En op de vraag: heb je dan wel echt een vakantie gevoel als je in je eigen land blijft? zeg ik vol mondig ja!!

Onze fietstocht hadden we weer een beetje in tweeën gedeeld, grootste stuk voor de lunch en nog z’n 10 km na de lunch. Lunchen hebben we lekker thuis gedaan, want het eigen terras onder de luifel met uitzicht over een wei die grenst aan het bos, en ook nog eens heerlijk in de zon is natuurlijk prachtig. Verse afgebakken broodjes, lekker rosétje erbij wie doet ons wat.

Het is maandag, de eerste dag van mijn laatste vakantie week, officieel houdt die donderdag middag op, en dan begint het weekend, en na het weekend begint de normale gang van zaken weer, 3,5 dag werken en dan weekend, maar ik ga een halve dag per week extra werken zodat wij in februari en maart weer door Spanje en Portugal kunnen reizen. Even aanpoten voor een goed doel, dus 1 kwartaal 4 dagen werken.

Het camper seizoen loopt ook een beetje op z’n eind, alhoewel er steeds meer camperplaatsen het hele jaar open zijn. Onze bus is voorzien van alle voorzieningen om ook in de winter te kamperen, toch zullen we het laatste kwartaal van het jaar er minder gebruik van maken, en daarom zal dat overwerken me minder hinder op leveren in mijn vrijetijdsbeleving. Een weekend van 3 dagen is ook lekker toch?

Rond 15.30 zijn we weer terug bij de bus, en nog steeds kunnen we heerlijk in de zon zitten, de hondjes blij dat we er weer zijn, want die zijn natuurlijk ook graag buiten met dit weer, en wij blij met onze actieve dag die ons zoveel moois van Twente heeft laten zien. We teuten wat, lezen,schrijven,kletsen wat, maar vooral genieten we met volle teugen. Straks nog lekker grillen op de plaat, net zo lekker en gezellig als bbqen, en het mag overal. En net als gisteren verwacht ik dat we buiten kunnen zitten tot de zon achter de bosrand weg zakt.

Bea ligt al een tijdje te piepen als we er achterkomen dat het half 5 is geweest, etenstijd voor ze, en Bea laat dat altijd merken. Een dag is niks als je het naar de zin hebt, om voordat je er erg in hebt.

Morgen gaan we naar de volgende camperplaats in Twente: De Bentelose Esch in Bentelo.